Tsakthan
Daily
21 Ιουνίου 2012
Αντιπολίτευση: Diamonds
are forever
Προσπαθούν να καταργήσουν
την Αξιωματική Αντιπολίτευση και κάθε αντιπολίτευση ή μού φαίνεται;
Υπερβολικός; Κασσάνδρα; Ίσως. Όμως, όλες οι προφητείες της Κασσάνδρας
αποδεικνύονταν αληθινές, ανεξάρτητα από το αν δεν τις πίστευαν όσοι τις άκουγαν.
Εξάλλου ας θυμηθούμε ότι μια από τις μεγάλες Κασσάνδρες του 20ού αιώνα ήταν η
Ρέιτσελ Κάρλσον[1] και οι οικολόγοι που
πρόβλεψαν την περιβαλλοντική υποβάθμιση του πλανήτη όταν όλοι οι άλλοι, δεξιοί,
κεντρώο και πλείστοι όσοι αριστεροί τύρβαζαν περί άλλων. Βέβαια, δεν υπάρχει
λόγος να συμπεριφερόμαστε με τη λογική της καταγγελίας κακών που δεν προέκυψαν
ακόμα και να μπορούμε να βλέπουμε τις αποχρώσεις και τις διαφοροποιήσεις.
Η ιστορία των τελευταίων ημερών
μετά τις εκλογές (ακόμα και των προεκλογικών) είναι ενδεικτική των προθέσεων
προσώπων που βρίσκονται στους κύκλους του πρωθυπουργού και των υπουργοποιήσιμων
προσώπων (την ώρα που γράφω αυτές δεν έχει «κλειδώσει» (λήξη της μόδας επί
κυβερνήσεων Σημίτη) η τελική σύνθεση της τρικομματικής κυβέρνησης
ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ. Επίσης δεν αναφέρομαι καθόλου στη Χρυσή Αυγή που τα δικτατορικά
οράματά της είναι δεδομένα. Υπάρχουν, όμως, και δημοσιογραφικοί κύκλοι που
δίνουν άλλους ορισμούς περί αντιπολίτευσης που δεν της αφήνουν και πολλά
περιθώρια να παίξει σημαντικό ρόλο. Επιπλέον δε, αντλούν τα επιχειρήματα τους
από το χώρο των γηπέδων!
Γράφει, λοιπόν, ένας
δημοσιογράφος μιας νέας ημερήσιας εφημερίδας: «Διότι, όταν σε καλεί η Εθνική
Ομάδα, δεν κάνεις δεύτερες σκέψεις. Απαντάς μονομιάς: Έρχομαι, ακόμα και αν
χρειαστεί να παρακολουθήσω τον αγώνα από την εξέδρα. Ακόμα και αν πρέπει να
παίξω μ’ ένα πόδι. Δεν βάζω όρους και προϋποθέσεις.»[2] Κατά
τα άλλα, ο δημοσιογράφος πλέκει το εγκώμιο του Αλ. Τσίπρα γιατί σαν καλός προπονητής
έφερε την ομάδα από τη γραμμή του υποβιβασμού στη δεύτερη θέση με διαφορά
τερμάτων από την πρώτη. Άλλοι, πάλι, θέλουν αντιπολίτευση τύπου «η στρίγκλα που
έγινε αρνάκι. Θυμηθείτε το χιουμοριστικό …ΤΣΙΡΙΖΑ. Τώρα επιθυμούν αντιπολίτευση
στα μέτρα τους, δηλαδή την αντιπολίτευση του 4% και όχι του 27%. Η πρώτη είναι
διαμαρτυρία και η δεύτερη εν δυνάμει κυβέρνηση.
Ο Εμίλ Ντυρκέμ, κάπου
έναν αιώνα πριν, θεωρούσε την αντιπολίτευση/αντίθεση παρέκκλιση από τους
κοινωνικούς κανόνες αλλά αναγνώριζε πως η σύγχρονη κοινωνία της εποχής του ήταν
κατακερματισμένη και όλοι εξαρτιόνταν από τους άλλους ώστε να μπορούν να
επιβιώνουν. Καθώς η κοινωνία ήταν πλέον κατακερματισμένη η αλληλεγγύη ήταν
οργανική. Δεν ήταν πια η προβιομηχανική παραδοσιακή κοινωνία όπου η αλληλεγγύη
ήταν μηχανική. Τώρα πια χρειαζόταν διάλογος για να επιτευχθεί κοινωνική
συναίνεση.[3] Κάθε
ομάδα ή άτομο έχει δικά του συμφέροντα και η συναίνεση είναι κοπιαστικό έργο.
Αυτό σημαίνει διαφορετικοί τρόποι σκέψης και δράσης. Από εδώ προκύπτουν οι
πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές και συγκρούσεις της νεωτερικής κοινωνίας. Η
εκλογική διαδικασία είναι μια διαδικασία που προσωρινά δίνει διέξοδο στις
συγκρούσεις αυτές. Κι αυτό δε συμβαίνει πάντοτε. Όπως τώρα. Οι αντιπολιτεύσεις,
επίσημες και μη, μικρές και μεγάλες είναι αναπόφευκτες και επιθυμητές
ταυτόχρονα. Ελέγχουν τις κυβερνήσεις και τους θεσμούς, δημόσιους και
ιδιωτικούς, οργανώνουν την πολιτική παρέμβαση στη Βουλή και την κινητοποίηση στο δρόμο, συγκροτούν θεσμούς από τα κάτω για την
έμπρακτη αλληλεγγύη στις κοινωνικές ομάδες που δεινοπαθούν από την κρίση. Αυτά
τα κάνουν οι αντιπολιτευτικές δυνάμεις που έχουν επίγνωση του ρόλου τους. Τα
πολιτικά προγράμματα του ΣΥΡΙΖΑ και της Ν.Δ. διαφέρουν εντελώς. Γι’ αυτό,
τουλάχιστον, στη φάση αυτή θα κυβερνήσει η Ν.Δ. με την στήριξη του ΠΑΣΟΚ και
της ΔΗΜΑΡ (όποια και αν είναι η μορφή της συμμετοχής της τελευταίας) με
πρόγραμμα το Μνημόνιο και ελάχιστα περιθώρια τροποποίησης. Ο ΣΥΡΙΖΑ από τη
μεριά του πρέπει να οργανώσει τόσο την αντίσταση σε αυτή την πολιτική και να συμβάλει
στην οργάνωση των θεσμών αλληλεγγύης που δημιουργούνται από τα κάτω. Οι
κοινωνίες είναι ταξικές και η πάλη των τάξεων συνεχίζεται με αμείωτη ένταση και
με πολλές μορφές. Κανείς δεν μπορεί να την καταστείλει και να την «εξημερώσει»
μια για πάντα. Είτε απ’ ευθείας είτε έμμεσα πάντα θα είναι παρούσα. Η
αντιπολίτευση είναι το οξυγόνο της δημοκρατίας.
Θανάσης Τσακίρης
Το τραγούδι της ημέρας
Ήσουνα
Φεγγάρι
Δημητριάδη Μαρία
Μουσική/Στίχοι:
Σταυριανός Γιώργος/Παπαδόπουλος
Λευτέρης
http://www.youtube.com/watch?v=s2MZCyeiCV8
Πράσινο σκοτάδι απ' τα μάτια σου βαμμένο
χίμηξε κι απόψε να με βρει
κι έγινε το σπίτι ένα δάσος πετρωμένο
που ‘μοιαζαν τα δέντρα του σταυροί
Κόκκινο τραγούδι από αίμα κι από χιόνι
πνέει στα παλιά μου τα χαρτιά
όπως το φτωχό μου το κορμί που δεν παλιώνει
για να το πετάξω στη φωτιά
Ήσουνα φεγγάρι κι ήμουνα πουλί
πέταξα ψηλά για να σε φτάσω
κι όταν σ' είχα φτάσει μέχρι το φιλί
σ’ έσβησ' η ανατολή
Σινεμά γι’ απόψε
«La
Antena»
Σκηνοθεσία:
Εστεμπάν Σαπίρ
Κριτική του Κώστα
Τερζή
Του 2007, από την Αργεντινή, σε επανέκδοση.
Φορμαλιστικό πείραμα του Εστεμπάν Σαπίρ, που αποτίει φόρο τιμής στον βωβό -
ασπρόμαυρο κινηματογράφο. Μαύρο χιούμορ, αναφορές στον γερμανικό εξπρεσιονισμό
και τον σουρεαλισμό, μέχρι τον Ζαν Βιγκό. Η ιστορία είναι πάνω κάτω ως εξής: Σε
μια μακρινή πολιτεία οι άνθρωποι έχουν χάσει τη φωνή τους. Για την ακρίβεια
τους την έχουν κλέψει, καθώς η εξουσία έχει περιέλθει στα χέρια του κυρίου TV,
του καναλάρχη της πολιτείας, που έχει κλείσει τους ανταγωνιστικούς σταθμούς και
έχει κατακλύσει την αγορά με τη μόνη διαθέσιμη τροφή, κουτιά με μπισκότα «ΤV
Food»!
Η μόνη γυναίκα που έχει ακόμη το δικαίωμα να
μιλά, είναι μια τραγουδίστρια, η «Φωνή». Κι όμως αυτή «πληρώνει» το δικαίωμά
της δίνοντας παραστάσεις σε φτηνά μαγαζιά τη νύχτα, κρύβοντας το πρόσωπο της με
μια κουκούλα... Όταν η τραγουδίστρια πέφτει θύμα απαγωγής από τον κύριο TV,
ένας άντρας ο οποίος είναι παρών τη στιγμή εκείνη, αποφασίζει να φύγει με την
οικογένειά του και να κρυφτούν στις εγκαταστάσεις ενός παλιού ραδιοφωνικού
σταθμού, που θα γίνει το αρχηγείο όσων αναζητούν τη χαμένη τους φωνή και
αμφισβητούν τη δύναμη και την εξουσία του κυρίου TV. Με μια κεραία μεταδίδουν
διαφορετικά μηνύματα, αντίδοτο στα υπνωτιστικά σήματα της εξουσίας. Η ώρα της
μεγάλης κραυγής πλησιάζει...
No comments:
Post a Comment