Sunday, April 25, 2010

Καλό ταξίδι Βάσω, φίλη και συντρόφισσα μας.

Καλό ταξίδι Βάσω, φίλη και συντρόφισσα μας.

Θα σε θυμόμαστε πάντα.

Κουράγιο και δύναμη στον Πάνο, τον Γιώργο, και όλες τις φίλες και φίλους σου που ενέπνευσες και γλύκανες τις ζωές τους με την γνώση σου, τη δράση σου και την αγάπη σου.

Ας είναι ελαφρό το χώμα που σε σκεπάζει

Θοδωρής και Εμμα (απο Αγγλία)
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''

Dr Theodoros Papadopoulos
Department of Social and Policy Sciences University of Bath

Saturday, April 24, 2010

ΕΝΤΟΣ ΕΠΟΧΗΣ: αφιέρωμα στα δυστυχήματα και το αυτοκίνητο ένθετο στην Εποχή της Κυριακής 25 Απριλίου 2010

ΕΝΤΟΣ ΕΠΟΧΗΣ: αφιέρωμα στα δυστυχήματα και το αυτοκίνητο
ένθετο στην Εποχή της Κυριακής 25 Απριλίου 2010


Ανθρωποθυσίες στο Βωμό του αυτοκίνητου
του Νίκου Γιαννόπουλου

Αυτοκινητοβιομηχανία: πρότυπο αντικοινωνικής ανάπτυξης
του Αρίστου Γιαννόπουλου

Τροχαίοι βομβαρδισμοί
της Όλγας Χαρίτου

Ανθρωποβόρα ασυλία
της Τασίας Χριστοδουλοπούλου

Το εμπόρευμα πάνω από τη ζωή
του Γιώργου Κουβίδη

Ατυχήματα οι προαναγγελθέντες θάνατοι
του Αλέξη Μπένου

Είστε επιθετικό οδηγός;
Της Ειρήνης Τζελέπη

Για μια αξιοβίωτη ζωή στην πόλη
Του Κώστα Φωτεινάκη

Να απαγορευθούν οι διαφημιστικές πινακίδες στους δρόμους
Κοινή δήλωση 71 οργανώσεων

Thursday, April 22, 2010

Κατευόδιο Θανάση Τσακίρη για τη Βάσω Τότσικα

Κατευόδιο Θανάση Τσακίρη για τη Βάσω Τότσικα

Γνώρισα τη Βάσω και τον Πάνο ένα φθινοπωρινό βράδυ το 1975. Πήγαινα τότε στην Δ΄ τάξη (νυν Α΄ Λυκείου) του μοναδικού τότε Γυμνασίου (Αρρένων) της Ηλιούπολης και ήμουν τότε ακόμη μέλος της ΜΟΔΝΕ (Μαθητική Οργάνωση Δημοκρατικής Νεολαίας) που ήταν η μαθητική παράταξη της ΚΝΕ και ήταν ακόμη σχετικά ανοιχτή (αργότερα όταν η ΚΝΕ αισθάνθηκε ότι στρατολόγησε αρκετά μέλη διέλυσε την οργάνωση). Είχαμε, λοιπόν, βγει να κολλήσουμε αφίσες για την πορεία του Πολυτεχνείου στα δύο γυμνάσια (αρρένων και θηλέων). Αν θυμάμαι καλά ήμουν μαζί με τη Λ.Α. και τον Σ.Α. (στην ημιπαρανομία νοιώθαμε πως βρισκόμασταν γι’ αυτό βάζω τα αρχικά για να μεταδώσω το «κλίμα». Φτάνοντας στο γυμνάσιο θηλέων, μεταξύ των πλατειών της Άνω και της Κάτω Ηλιούπολης, συναντήσαμε το κλιμάκιο του Προοδευτικού Συλλόγου Νέων Ηλιούπολης στον οποίο κυριαρχούσε η ΟΜΛΕ (πριν διασπαστεί σε ΚΚΕ μ-λ και Μ-Λ ΚΚΕ) να κολλάει κι αυτό αφίσες. Φοβηθήκαμε ότι θα ακολουθούσε καβγάς. Λίγο πριν είχαμε συναντηθεί με μικρή παρέα ΕΚΚΕτζήδων και είχαμε ανταλλάξει φιλοφρονήσεις για τις «δύο υπερδυνάμεις» και το σκέτο ιμπεριαλισμό και τον «σοσιαλιμπεριαλισμό» και το ποιοι είναι οι πιο συνεπείς «πράκτορες» του ενός ή του άλλου. Στο κλιμάκιο του ΠΣΝΗ ήταν η Βάσω και προσπάθησε να μας πείσει με τα επιχειρήματά της για το τι ήταν κατά την άποψή της η εξέγερση. Αυτό το εκτίμησα δεόντως. Από τότε παρακολουθούσα πιο ενεργά τα τεκταινόμενα στην ευρύτερη αριστερά και σιγά-σιγά και σιωπηλά αποχώρησα από τη ΜΟΔΝΕ με κατεύθυνση προς την ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος, που τότε συγκροτούσε τη μαθητική οργάνωση ΔΗΜΑΚ.
Αρκετά χρόνια αργότερα, το 1988, δουλεύαμε πολιτικά μαζί με τη Βάσω και τον Πάνο στα τοπικά θέματα και στα θέματα του περιβάλλοντος μέσα από την Πρωτοβουλία Πολιτών για την Προστασία του Υμηττού και πολιτιστικά μέσω πολλών παρεμβάσεων στο πλαίσιο του βιβλιοπωλείου ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΟ που είχε ανοίξει τρία χρόνια πριν με τη Σόφη. Ήταν ουσιαστικά το «έργο ζωής» της. Οι εκδηλώσεις που διοργάνωνε το ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΟ θα μείνουν στην ιστορία τόσο για την ποιότητά τους όσο και για την πλούσια και σταθερή διεξαγωγή τους επί μια 25ετία. Δεν θυμάμαι να υπάρχει ανάλογο σε ολόκληρη τη χώρα με εκδήλωση σχεδόν κάθε εβδομάδα. Οι παρουσιάσεις των βιβλίων «επώνυμων» και «ανώνυμων» λογοτεχνών («εθνικών» και «τοπικών»), των συλλογικών ή ατομικών έργων πολιτικής επιστήμης, φιλοσοφίας, κοινωνιολογίας και ανθρωπολογίας, οι εκθέσεις για το παιδικό βιβλίο και τα παιγνίδια των μεγάλων και μικρών λαών του κόσμου, οι εκδηλώσεις για το γυναικείο κίνημα, για το αντιρατσιστικό κίνημα και για τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα, η συλλογή υπογραφών για τους αγωνιζόμενους λαούς και για τους ανθρώπους που διώκονται σε Ελλάδα και στο εξωτερικό, η συλλογή ρούχων, κουβερτών και υπνόσακων για μετανάστες/τριες, πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο. Όλα αυτά γίνονταν με τη Βάσω στην πρώτη γραμμή μέσω της παρουσίας και δράσης της στο βιβλιοπωλείο και στην τοπική κοινωνία. Κάποια στιγμή, όμως (πάλι φθινόπωρο), το 1988, ήρθε η σειρά μου να τρέξω για τη Βάσω. Ήταν κατά τις 12 το μεσημέρι και δούλευα τότε στην Εμπορική στην Ηλιούπολη. Χτύπησε το τηλέφωνο και δεν ήταν για πληροφορίες σχετικά με τα επιτόκια και τις καταθέσεις. Ήταν η Βάσω που με τρεμάμενη φωνή μου είπε ότι συνέλαβαν τον Πάνο και ολόκληρη την ελληνική αντιπροσωπεία που είχε πάει στην Τουρκία για συμπαράσταση στους δικαζόμενους αγωνιστές της επαναστατικής αντιδικτατορικής οργάνωσης Ντεβ Γιολ. Το «εξπρές του μεσονυχτίου» με πολλούς/ές αυτή τη φορά πρωταγωνιστές/τριες. Ομολογώ ότι μ’ έπιασε σύγκρυο. Έφυγα από τη δουλειά και έτρεξα στην Κάτω Ηλιούπολη. Πήραμε το λεωφορείο και κατεβήκαμε στο Σύνταγμα. Προχωρήσαμε προς την Τούρκικη Πρεσβεία. Είχε ήδη φτάσει κι άλλος κόσμος από την Κίνηση για την Υπεράσπιση των Πολιτικών και Κοινωνικών Δικαιωμάτων που είχε την πρωτοβουλία της οργάνωσης και στελέχωσης της αποστολής της αντιπροσωπείας. Σιγά-σιγά συγκεντρώθηκαν εκατοντάδες αγωνιστές/τριες από τις Φοιτητικές Συσπειρώσεις, την ΚΝΕ (υπό την ηγεσία του Γ. Γράψα που στρεφόταν γοργά προς τα αριστερά) αλλά και ανένταχτοι/ες με ευαισθησίες για τα δικαιώματα και τη διεθνή αλληλεγγύη. Ήταν ένας μήνας κατάληψης του ΥΠΕΞ, συγκρούσεων με τα ΜΑΤ στην Τούρκικη Πρεσβεία, αυξανόμενης συμμετοχής πολιτών σε δραστηριότητες αλληλεγγύης που έφεραν αποτέλεσμα κινητοποιώντας το πολιτικό προσωπικό ακόμα και του συντηρητικού. Σύντομα οι περισσότεροι απελάθηκαν και κρατήθηκαν για τρεις εβδομάδες στα μπουντρούμια της Άγκυρας τέσσερις αγωνιστές που στα τέλη Νοεμβρίου επέστρεψαν κι αυτοί.
Στην δεκαετία που ακολούθησε η Βάσω τιμήθηκε με την ψήφο των πολιτών που την έστειλαν πολύ ψηλά σε σταυρούς στις δημοτικές εκλογές του 1998 με την Παρέμβαση Δημοτών Ηλιούπολης.
Θα μπορούσα να γεμίσω σελίδες επί σελίδων για τη ζωή και τη δράση της Βάσως. Προτίμησα, όμως, να αφήσω τα συναισθήματα να τρέξουν έξω από τα πλαίσια της ηλεκτρονικής σελίδας. Θα τη θυμόμαστε, ο καθένας και η καθεμιά μας αλλά και όλοι/ες μας συλλογικά και θα συνεχίσουμε με κάθε πρόσφορο τρόπο το έργο της.

ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ

Για τη Βάσω - Κατευόδιο του Πάνου Τότσικα

Κατευόδιο

Η Βάσω επιστρέφει σε οικείους τόπους.
Ξαναγυρίζει στην Ικαρία το νησί που γεννήθηκε και πέρασε τα πρώτα παιδικά της χρόνια, ξαναγυρίζει στα Πατήσια,
την Νέα Χαλκηδόνα, όπου μεγάλωσε, στις αίθουσες της Παντείου, όπου γνωριστήκαμε, στα παράνομα σπίτια όπου ζήσαμε τα πρώτα χρόνια της χούντας στην Αθήνα. Επιστρέφει στην Μονμάρτη και το Αντονύ, όπου ζήσαμε τα μετέπειτα δύσκολα χρόνια του Παρισιού, στους κοινωνικούς χώρους που συμμετείχαμε τα χρόνια της μεταπολίτευσης.

Την θυμάμαι να ετοιμάζει το Πρωτοχρονιάτικο τραπέζι με τους συγγενείς, την θυμάμαι στα γλέντια και τα πανηγύρια της Ικαρίας, την θυμάμαι να βαδίζει δίπλα μου σε πορείες και διαδηλώσεις, να συμμετέχει στις συναντήσεις για τα κοινωνικά δικαιώματα, στις κινητοποιήσεις για τη διάσωση του Υμηττού.
Την θυμάμαι να παρουσιάζει διάσημους αλλά και άγνωστους έλληνες λογοτέχνες και δημιουργούς στο «ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΟ», στην Ηλιούπολη, το βιβλιοπωλείο που για 25 χρόνια, μαζί με τη Σόφη, σημάδεψε με την παρουσία της. Την θυμάμαι στις εκθέσεις βιβλίων της κεντρικής πλατείας στις παιδικές εκδηλώσεις που διοργάνωνε, στις ταβέρνες μετά τις εκδηλώσεις του «ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΟΥ».



Η Βάσω φεύγει.
Επιστρέφει στη Νικαράγουα των Σαντινίστας, στο Μαρόκο, την Τουρκία, την Αλβανία. Επιστρέφει στη Στοκχόλμη, την Κοπεγχάγη, το Ελσίνκι, το Όσλο, το Μπέργκεν
στην Πρωτομαγιάτικη διαδήλωση του Κρόϋτσμπεργκ στο Βερολίνο, στη Ρώμη, τη Φλωρεντία, το Παρίσι, το Λονδίνο, το Άμστερνταμ, στις Βρυξέλλες με την πανευρωπαϊκή πορεία των γυναικών, στην Πράγα, τη Βουδαπέστη, τη Βιέννη,
τη Βαρσοβία, τη Σόφια, τη Μόσχα, την Πετρούπολη.
Επιστρέφει στα νησιά του Αιγαίου, την Κρήτη, την Λευκάδα, την Κέρκυρα την Καβάλα, τη Θεσσαλονίκη, τα Φάρσαλα, το Πήλιο, τα Tρίκαλα, τα Μετέωρα το Μεσολόγγι, την Πρέβεζα, τα Γιάννενα, τα Ζαγοροχώρια.

Η Βάσω ήταν ένα αγαπητό πρόσωπο.
Προσπάθησε να στηρίξει όσους χρειάστηκαν τη βοήθειά της.
Συμπαραστάθηκε στους ανίσχυρους, στους απροσάρμοστους, στους διαφορετικούς. Αφήνει πίσω της ένα γιό, πολλούς συγγενείς και φίλους που δεν θα την ξεχάσουν. Αφήνει πίσω της κι εμένα να πλημμυρίζω με όσα ζήσαμε 43 χρόνια μαζί.

Πάνος Τότσικας
19.4.2010

Saturday, April 10, 2010

ΙΜΑΡΕΤ: ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΡΟΛΟΓΙΟΥ"

ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΔΙΑΠΛΟΥΣ, ΤΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΣΥΡΤΙΣ
ΚΑΙ ΟΙ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ
ΣΑΣ ΠΡΟΣΚΑΛΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΟΣ
ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΛΠΟΥΖΟΥ

ΙΜΑΡΕΤ
ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΡΟΛΟΓΙΟΥ

ΚΕΡΔΙΣΕ ΤΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ 2009 ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ
ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ, 13 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2010, ΣΤΙΣ 8:00 Μ.Μ.
ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΣΥΡΤΙΣ
(ΥΜΗΤΤΟΥ 9, ΧΟΛΑΡΓΟΣ)

ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΘΑ ΜΙΛΗΣΟΥΝ Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΑΛΕΞΙΟΥ
ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΑΠΘ, ΚΑΙ Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Η ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΡΗΝΙΩ ΚΥΡΙΑΖΗ ΘΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

ΕΠΟΧΗ - 11 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2010 - ΚΕΝΤΡΙΚΟΣ ΤΙΤΛΟΣ: "Η ΕΥΡΩΠΗ ΒΟΥΛΙΑΖΕΙ ΣΑΛΕΥΕΙ ΤΟ ΠΛΗΘΟΣ":

Η εποxη

ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
Γραφεiα: Ακαδημiας 62, 10679 Αθhνα
τηλ. 210-36 19 513 - 14, Fax : 210- 36 19 610
www.epohi.gr e-mail: epohi@otenet.gr

Διαβάστε(και αν συμφωνείτε) διαδώστε:

Στην Εποχή της Κυριακής :




Κεντρικός τίτλος: «Η Ευρώπη βουλιάζει σαλεύει το πλήθος»


Μεχμέτ Αλί Ταλάτ: «Θα έχουμε λύση επειδή το θέλουμε», τονίζει ο Τουρκοκύπριος ηγέτης σε αποκλειστική συνέντευξή του στον Μάκη Μπαλαούρα


Μουσταφά Μπαργκούτι: «Τώρα είναι η ώρα του αγώνα, όχι των διαπραγματεύσεων» Ο Παλαιστίνιος ηγέτης μιλά στην «Εποχή»


Μιχ. Σπουρδαλάκης: «Οι συνέπειες της κρίσης θα αλλάξουν τη διάταξη των πολιτικών δυνάμεων», τονίζει σε συνέντευξη του ο πολιτικός επιστήμονας στον Π. Λάμπρου


Α.Π. Θάνος: «Η Ευρώπη βουλιάζει πετώντας τους... μούτσους στη θάλασσα».


«Νόμιμη κυβέρνηση, μη νομιμοποιημένη πολιτική», του Χ. Γεωργούλα


Συνασπισμός: Οι δύο απόψεις στην αριστερή πλειοψηφία. Απαντούν Τάσος Κορωνάκης, Δημήτρης Στρατούλης.


Die Linke: Ο διάλογος θα δημιουργήσει την κοινή ταυτότητα της γερμανικής Αριστεράς, συνέντευξη του επικεφαλής του προγράμματος του Die Linke Χορστ Καρς στη Ζ. Γεωργούλα και Π. Κλαυδιανό


Αν ο σοσιαλισμός είναι η απάντηση, ποια είναι η ερώτηση; του Χρ. Λάσκου


«Κρίση του καπιταλισμού ή κρίση των κινημάτων;» του Π. Λινάρδου Ρυλμόν


«Επείγει η αλληλεγγύη των δυνάμεων της εργασίας» του Αν. Ταρπάγκου


«Μια χαρά ύφεση», του Δ. Τζουμάκα


Η Απεργία στη British Airways, του Θ. Τσακίρη


Ν. Αφρική: Αναταραχές στη από τη δολοφονία ακροδεξιού ηγέτη, Ι. Δρόσου


Κιργισία: Το τέλος της σκακιέρας, του Ν. Σερβετά


Τουρκία: Ξύλο και συλλήψεις για την δωρεάν παιδεία


«Δέκα χρόνια από τη συμφωνία της Μπολώνια», του Κ. Καραλή


Καλλιόπη Βέττα «Μας πνίγουν οι μαύροι καπνοί των κερδοσκόπων και του νεοφιλελευθερισμού», συνέντευξη της στον Ηρ. Οικονόμου


Περιβάλλον:
• «Όλοι μας η ενέργεια για το Περιβάλλον».
• «Εκεί στη Βοιωτία υπάρχει κάποιο μυστικό»


«Η ατελείωτη μάχη του εμφυλίου στα Λεχαινά», του Αγγ. Ζαχαριάδη


«Δεν απουσίασε ποτέ»: Αφιέρωμα στον Δ. Κουτσούνη που έφυγε πρόσφατα


«Ο καπιταλισμός βλάπτει σοβαρά την υγεία μέσω εξαρτήσεων» συνέντευξη του ψυχίατρου Φοίβου Ζαφειρίδη στον Δ. Μαριδάκη


Επιχείρηση σκούπα στα σπίτια μεταναστών


12χρονη προσφυγοπούλα στη φυλακή γιατί δεν είχε χαρτιά: Η πολιτεία ξέχασε πολύ γρήγορα...


«Το μπάσκετ ως πολιτική, το μπάσκετ ως τέχνη», του Θωμά Τσαλαπάτη


Γράφουν επίσης: Κ. Αναστασίου, Μ. Θεοδοσοπούλου, Στρ. Κερσανίδης και ο Δικηγόρος του Διαβόλου

Σκίτσα: Banagiotis, Δ. Πετσετίδης
Στο «Εντός Εποχής»
Αφιέρωμα στον Καλλικράτη:

Συζητώντας με παραδείγματα από την Ελλάδα και την Ευρώπη. Γράφουν: Γλέζος, Πορτάλιου, Ντούτσικος, Καραλή, Τσουκαλάς, Παναγόπουλος, Κουτρουβίδης.



Η Εποχή της Κυριακής, μέσα στα κινήματα, στην Αριστερά

Sunday, April 04, 2010

Tsakthan Randomly Σημειώσεις από τον Υπέργειο 2010 Γ΄μέρος

Tsakthan Randomly

Σημειώσεις από τον Υπέργειο 2010
Γ΄μέρος

Η «άνοιξη της δυσαρέσκειας»


Και ενώ ο Ντείβιντ Μίλιμπαντ (υπουργός εξωτερικών του Η.Β. και γιος του μεγάλου μαρξιστή πολιτικού κοινωνιολόγου και αγωνιστή) ακονίζει τα μαχαίρια του για να σφάξει πολιτικά τον Γκόρντον Μπράουν αν χάσουν οι Εργατικοί και να πάρει τη θέση του, πληθαίνουν οι αναποφάσιστοι. Όπως σημειώνουν οι συντάκτες της εφημερίδας Observer ανήμερα το Πάσχα οι αναποφάσιστοι είναι πάρα πολλοί και το ποσοστό τους πρωτοφανές, τα μικρότερα κόμματα όπως Βρετανικό Εθνικό Μέτωπο, το Κόμμα Ανεξαρτησίας και οι Πράσινοι συγκεντρώνουν πρωτοφανή ποσοστά για εθνικές εκλογές και είναι πάρα πολλοί οι κυμαινόμενοι ψηφοφόροι και όσοι αισθάνονται απογοητευμένοι από την Πολιτική και τους Πολιτικούς. Οι Προγνώστες σηκώνουν τα χέρια και μέχρι και ο Τομ Κρουζ τα «παίζει». Στο μεταξύ μόνο 142 εκλογικές περιφέρειες από τις 650 θα παραμείνουν ίδιες στις εκλογές: το σύνολο των περιφερειών της Σκοτίας (είχαν αλλάξει στις εκλογές του 2005), 55 στην Αγγλία, 18 στην Ουαλία και 10 στη Β. Ιρλανδία. Τόσο πολύ έχουν αλλάξει οι περιφέρειες ή πρόκειται για περίπτωση gerrymandering;
Η δημοσκόπηση της ιντερνετικής εταιρείας YouGov για την εφημερίδα Sun (διενεργήθηκε στις 31/3 και 1/4) δίνει 39% για τους Συντηρητικούς, 31% στους Εργατικούς, 19% στους Φιλελεύθερους και 11% στους Λοιπούς. Για την απεργία των συνδικάτων των αεροπορικών και των σιδηροδρομικών εταιριών τέθηκε το ερώτημα «Ποιον κατηγορείτε περισσότερο για αυτή την “άνοιξη της δυσαρέσκειας”;» Οι απαντήσεις ήταν οι εξής: Συνδικάτα 42%, Εταιρείες 31%, Κυβέρνηση 15%, ΔΞ 13%. Υπήρχε και μια πονηρή ερώτηση αλλά ευτυχώς «δεν τσίμπησαν» οι ερωτώμενοι: «Θα πρέπει να καταστούν παράνομες οι απεργίες στις δημόσιες μεταφορές;». Οι απαντήσεις ήταν οι εξής: ΝΑΙ, οι δημόσιες μεταφορές είναι μια ζωτική υπηρεσία και τέτοιες απεργίες θα πρέπει να είναι παράνομες 30%, ΟΧΙ, σε μια ελεύθερη χώρα, οι εργαζόμενοι στις μεταφορές πρέπει να έχουν το δικαίωμα να απεργούν 64%, ΔΞ 6%.
Οι Εργατικοί ελπίζουν να λύσουν τα προβλήματα του Ασφαλιστικό με την κατά 1% αύξηση της φορολογίας από τον Απρίλιο. Απέναντι σε αυτή την πολιτική ξεσηκώθηκαν οι Πρόεδροι των μεγάλων επιχειρήσεων οι οποίοι συνέταξαν επιστολή υποστήριξης του Κάμερον και εναντίον της πολιτικής των Εργατικών. Ανάμεσά τους όλα τα μπουμπούκια του Βρετανικού κεφαλαίου (Marks & Spencers, ο ηγέτης της Formula 1 McLaren, ο διευθύνων σύμβουλος του Ομίλου HMV και πρώην χρηματοδότης του Εργατικού Κόμματος ιδιοκτήτης εστιατορίων Richard Caring κ.ά). Μαζί τους και το δικό μας παλικάρι, ο Χατζηιωάννου της Easyjet.

Επιστροφή στα ‘80s

O κακομοίρης ο Κάμερον προσπαθεί να αναδείξει ως πρότυπό του τον νεαρό Μπαράκ Ομπάμα, που ήταν οργανωτής κοινοτήτων στο Σικάγο της δεκαετίας του ’80 και βοηθούσε την αυτοοργάνωση των φτωχών Αφροαμερικανών, και προτείνει να καθιερωθεί ο «κοινωνικός επιχειρηματίας» ως βασική μονάδα κοινωνικής πολιτικής σε μια «από τα κάτω» προσπάθεια ανασυγκρότησης αυτού που ονομάζουν οι συντηρητικοί «κράτος πρόνοιας». Κι έρχονται οι Εργατικοί με την νέα γιγαντοαφίσα τους και τον παρομοιάζουν με κάποιον της εποχής Θάτσερ. Τρε μπανάλ, πια! Συγκεκριμένα, τον παρομοιάζουν με τον Τζην Χαντ, τον πολιτικώς μη ορθό σταρ του σήριαλ Ashes to Ashes των αρχών της δεκαετίας του ’80. Απεικονίζεται με τη λεζάντα «Μην τον αφήσετε να οδηγήσει τη Βρετανία ποίσω στη δεκαετία του ‘80». Ο ηγέτης των Συντηρητικών εμφανίζεται να φοράει μπότες από δέρμα φιδιού και να κάθεται στο καπό της μηχανής της κόκκινης Audi-Quattro που έγινε διάσημη μέσα από αυτό το σόου.

ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ

http://tsakiris.snn.gr
http://tsakthan.blogspot.com
http://tsakthan.wordpress.com
http://antiracistes.wordpress.com
http://homoecologicus.wordpress.com
http://leftypedia.wordpress.com
http://greekunions.wordpress.com
http://femininmasculin.wordpress.com
http://ilioupoli.wordpress.com


Απέναντί μου

Active Member
Καλώς σε βρήκα, πάλι όπλο μου ασημένιο
Ίδιο μου μοιάζεις και ακόμα έχεις χρεωμένο
ό, τι κι αν πω πατάω στα λόγια τους για να τους τα γυρίσω
να τα ακούσουν όλοι όσοι από νωρίς ‘κάναν πίσω
Έχω ν’ αρχίσω πολλά, ξέρω το δρόμο μου
δεν είμαι εδώ για να περνάω απλά το χρόνο μου
Μέσα στη μπόρα έχω αφήσει όσα δε θέλω και δε δέχομαι,
αυτή τη φορά μόνος δεν έρχομαι
Στέκομαι εδώ μικρός μπελάς κι ανάξιος για σένα,
μ’ όσα σου μοιάζουν ψέμα φτιαγμένο από μένα
Έδωσα τόπο στην οργή σου χάρισα γλυκιά πνοή,
σέρνω μαζί μου μια κατάρα και μια ευχή
Έχω να νιώσω καιρό σα στοιχειό ποταμίσιο,
αιρετικός κομπλεξικός μ’ έναν αέρα βουνίσιο
κάνω δικά μου όσα δε βλέπεις μικροπράγματα,
βάζω φωτιά σ’ όσα μου δίνεις ανταλλάγματα
Ακόμα στήνω οδοφράγματα αδιάκριτα κι ανάκατα
στη ρότα όλων εκείνων που δεν κοίταξαν κατάματα
τα πάντα που ζούμε απολαμβάνουνε το τίποτα
Απέναντί μου έχω αινίγματα
δίπλα μου έχω τα πάντα και το lowbap για πυξίδα
μ’ όσους το ζούνε εδώ δένω τα χέρια αλυσίδα
όσοι κάνανε τα πάντα για να μη με δουν μπροστά τους
θα φροντίσω να έρθει η σειρά τους
Εγώ θα ρίξω μαύρη πέτρα σ’ όσους πρωτάκουσα
θα δώσω τόπο στην οργή και μια φορά θα μιλήσω κι ας άργησα
θ’ ανοίξω χώρο στο μυαλό μου
θα κλέψω χρόνο για το καλό μου
Δεν προσκυνάω θεό ούτε και δαίμονα,
δε θα σηκώσω σημαία παρά μονάχα κεφάλι, έντονα,
δε θα χαρίσω ούτε θα πάρω ζωή
κρυφά κι ανέντιμα τα καλά ποτέ δε βρήκα έτοιμα
Ούτε μ’ ένοιαξε ν’ ακολουθήσω χνάρια
όπου οι άλλοι ορθώνουνε τοίχους εγώ γκρεμίζω ντουβάρια
Ατσάλι 440, ακόνισέ το,
όσο εύκολα άκουγες τους άλλους να σου λένε για τσιμέντο
Για μαζέψου έχω έναν κόσμο εκεί έξω
που δεν μπορώ να τονε μάθω ή να τον αντέξω
τράβα γίνε ένα κομμάτι τους συμβιβασμένο,
απέναντί μου όνειρό κατεστραμμένο
Ναι, γιατί μου ήπιε το νερό
και τώρα έστησα χορό σ’ ένα τοπίο ξερό
γιορτάζω κάθε μου μέρα σα να ‘ναι αργία
και διεκδικώ τη θέση μου συνέχεια στην ιστορία
Λύσε μου μόνο αυτή την ίδια που έχω χρόνια απορία
για ένα τίποτα που κάνει φασαρία
Δε με σκιάζουνε δαιμόνια, διαβόλοι και θηρία
μόνο αυτοί που φακελώνουνε ζωή σαν αγγαρεία
Εγώ γουστάρω να με χώνουνε σε λίστες οι φλώροι
και να κοιμάμαι αν με ξυπνάνε με το ζόρι
Δίνω τροφή σ’ όσους ακούσανε, περάσανε και τρέξανε,
σταθήκανε για λίγο και τα μαζέψανε,
ο επιμένων νικά κι επιμένω στα ωραία
δε με νοιάζει αν είμαι μόνος ή αν έχω παρέα
στο Πέρασμα, απ’ το Πέραμα κομμάτι απ’ τη ζωή μου
δε με σκιάζει ό, τι κι αν είναι απέναντι μου

Απέναντί μου,
ψυχή μικρή μου,
μαζί μου
να τους θυμάσαι φωνή μου
Απέναντί μου, ψυχή μικρή μου,
στέκονται όλα όσα το αίμα μου νερώνουν•
βαλτώνουν σε μεταξένιο βάλτο
κι εγώ τραβιέμαι πιο κάτω
Μαζί μου να τους θυμάσαι φωνή μου
όσοι σε φτύσαν σε καιρούς φοβισμένους,
-τους καημένους- έχουνε χάσει τα ίδια με μένα• όλα χαμένα
Πετσί μου, είσαι το μόνο βιβλίο
που ψέματα δε λέει και καίει
Παιδί μου, βρες κουράγιο και ζήσε
άνοιξ’ το κόρφο σου διάπλατα και φτύσε
Που είσαι βαριά σπορά μου
Μη ζηλέψεις γιορτή και χαρά μου,
κοντά μου σκιά μου,
γριά ζαλισμένη,
θα πεθάνεις αν θα μείνεις σκυμμένη
φωτιά μου, πέρασμά μου...
φωτιά μου, πέρασμά μου...
φωτιά μου, πέρασμά μου...
φωτιά μου, πέρασμά μου...
φωτιά μου

Saturday, April 03, 2010

Tsakthan Randomly Σημειώσεις από τον Υπέργειο 2010 B΄μέρος -- ΣΚΥΛΙΣΙΑ ΚΑΙ ΕΓΚΥΜΟΝΟΥΣΑ ΨΗΦΟΣ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΟΥΣ

Tsakthan Randomly

Σημειώσεις από τον Υπέργειο 2010
B΄μέρος

ΣΚΥΛΙΣΙΑ ΚΑΙ ΕΓΚΥΜΟΝΟΥΣΑ ΨΗΦΟΣ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΟΥΣ


Στις ΗΠΑ είναι οι πάσης φύσεως κουμπουροφόροι, που έχουν χρόνια τώρα, δημιουργήσει ένα μαζικότατο και πανίσχυρο κοινωνικό κίνημα υπέρ της οπλοφορίας και έχουν επιβάλει τους νόμους τους στα πολιτικά κόμματα που δεν τολμούν στην πράξη να αποστασιοποιηθούν. Στο Η.Β. αυτό το ρόλο τον παίζουν οι κυνηγοί αλεπούδων με χρήση σκύλων. Ενόψει της αναμενόμενης νίκης του Συντηρητικού Κόμματος στις 7 Μαΐου, οι εν λόγω κύριοι έχουν εξαπολύσει εκστρατεία μην τυχόν και ξεστρατίσει κανείς από τα μέλη της μεγάλης αυτής ομάδας και δεν ψηφίσει Συντηρητικούς που υποστηρίζουν την κατάργηση του νόμου των Εργατικών, ο οποίος απαγορεύει τη χρήση σκύλων. Θα μπορούσε μια τέτοια τρέλα μιας, όσο και μεγάλης, ομάδας να επηρεάσει την ψήφο των εκλογέων του Η.Β.; Ίσως ναι, αν σκεφτούμε ότι ακόμη παίζονται τα σενάρια κυβέρνησης μειοψηφίας, οπότε η κινητοποίηση των κυνηγών αποκτά κρίσιμα χαρακτηριστικά, μιας και ένα βασικό στοιχείο της μεταμοντέρνας εποχής είναι η ανάδειξη της όποιας ιδιαιτερότητας σε πρωτεύον θέμα όταν λείπουν οι μεγάλες ιδεολογίες που θα προσέφεραν ένα συνολικό πρόγραμμα κοινωνικής αλλαγής. Και στο Η.Β. των απερχόμενων Εργατικών αυτό είναι παραπάνω από εμφανές. Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις ο Ντείβιντ Κάμερον και οι Συντηρητικοί θα υπερβούν τον απαραίτητο αριθμό εδρών για την αυτοδυναμία κατά 10-12 έδρες (βλ. δημοσκόπηση για την δωρεάν εφημερίδα Metro της 1.4.2010 από την εταιρεία Harris Interactive) . Αλλά ποιος ξέρει τι γίνεται; Τα ποσοστά που δίνει η εφημερίδα είναι τα εξής: Συντηρητικοί 37%, Εργατικοί 27%, Φιλελεύθεροι-Δημοκρατικοί 19%, Κόμμα Ανεξαρτησίας Η.Β. 4%, Σκωτικό Εθνικό Κόμμα 4%, Πράσινο Κόμμα 3%, Βρετανικό Εθνικό Μέτωπο (άκρα δεξιά) 3%, Λοιποί 3%. Και αν δεν φτάνουν οι κυνηγοί, επιστρατεύονται οι εγκυμονούσες μαμάδες (κι όπως έλεγε ο Χαρίλαος Φλωράκης «η κάλπη είναι γκαστρωμένη και δεν ξέρεις τι θα βγάλει»). Η Κατερίνα Τζερλόττο, εκπρόσωπος της εταιρείας, θεωρεί ότι από τη μια στρέφονται κάποιοι στους Συντηρητικούς λόγω της μαχητικής διεκδίκησης των εργαζόμενων στην Β.Α. και των σιδηροδρομικών (με τη μνήμη στο «χειμώνα της δυσαρέσκειας» που έριξε τους Εργατικούς το 1979) κι από την άλλη οι εγκυμονούσες ψηφοφόροι λόγω του ότι η Σαμάνθα Κάμερον που προαλείφεται για Πρώτη Κυρία του Η.Β. είναι και αυτή εγκυμονούσα. Η δημοσκόπηση περιλάμβανε ερώτημα περί τούτου και οι απαντήσεις ήταν: οι μισοί ερωτώμενοι απάντησαν ότι η εγκυμοσύνη της Κάμερον δεν θα επιδράσει στην ψηφοφορία, 28% απάντησαν ότι θα δώσει ώθηση ψήφων στους Συντηρητικούς και μόνο 2% ότι θα τους αφαιρέσει ψήφους.

LABOUR RESERVOIRE DOGS

Μιας και μιλούσαμε για σκύλους, σαν πεινασμένα σκυλιά έπεσαν οι διαφημιστές και οι strategists του Κάμερον πάνω στον Γκόρντον Μπράουν (τον απερχόμενο πρωθυπουργό, ντε) για να τον ξεσκίσουν. Μόλις βγει κανείς στο δρόμο συναντά αριστερά και δεξιά γιγαντοαφίσες με τον Γκόρντον Μπράουν σε διάφορες γκριμάτσες. Η φωτογραφία του είναι στη δεξιά πλευρά. Στην αριστερή πλευρά γράφονται διάφορες «κρυάδες» για τον Μπράουν που δεν υπογράφονται (κάπως σαν εκείνες του «Λυκαβηττού», αν θυμάστε). Μία απ’ αυτές γράφει: «Απελευθέρωσα από τις φυλακές 100.000 εγκληματίες. Ψηφίστε με.» Πιο κάτω γράφεται το μόνιμο σλόγκαν: «Ψηφίστε Εργατικούς, ειδάλλως…». Σε μια άλλη, ο (χαμογελαστός) Μπράουν φέρεται να λέει: «Τσάκωσα κάμποσα εκατομμύρια από τις συντάξεις. Γουστάρετε να βγάλετε κάτι απ’ αυτές;» Και βεβαίως από κάτω: «Ψηφίστε Εργατικούς, ειδάλλως…». Την πρώτη την είδα με τα μάτια μου στο δρόμο για το σταθμό Πικαντίλι του Μάντσεστερ προς το αεροδρόμιο και την δεύτερη στην εφημερίδα Guardian της 1.4.2010. Από την άλλη μεριά οι αντίστοιχοι διαφημιστές και strategists των Εργατικών θέλουν να αξιοποιήσουν την …αγριάδα και την φυσική επιθετικότητα του Μπράουν για να τον παρουσιάσουν ως ατρόμητο και πανέτοιμο για κάθε είδους και έντασης αναμέτρηση τόσο με τους πολιτικούς του αντιπάλους όσο και με τους διεθνείς ανταγωνιστές του. Γεμάτοι ιδανικά, βλέπετε, είναι οι Νέοι Εργατικοί. Έτσι, θα χρησιμοποιήσουν τις αφίσες των ταινιών Reservoire Dogs και Εξολοθρευτής ώστε και χιούμορ να επιδεικνύουν και να δείξουν ότι ο πρωθυπουργικός θώκος θα φιλοξενεί την πιο αρρενωπή προσωπικότητα του Δυτικού κόσμου όπως του πρέπει.

ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ
http://tsakiris.snn.gr
http://tsakthan.blogspot.com
http://tsakthan.wordpress.com
http://antiracistes.wordpress.com
http://homoecologicus.wordpress.com
http://leftypedia.wordpress.com
http://greekunions.wordpress.com
http://femininmasculin.wordpress.com
http://ilioupoli.wordpress.com


Πάλι στην ξεφτίλα

Τραγούδι/μουσική/στίχοι: Νικόλας Άσιμος

Πάλι στην ξεφτίλα
Κι είχες μια σκασίλα
Αποδοχή χωρίς υποταγή
Γι’ αυτό δεν κλαίω ούτε γελώ
Μα από τον κόσμο ασφυκτιώ
Λέω να φτιάξουμε παράνομο σταθμό
Να διαδώσουμε σ’ αυτούς
Τους γκαντεμιάρικους καιρούς
Να μη σκοτώνουνε τους διαφορετικούς.

Πέφτεις στη μαρμίτα
Αιωνίως πίτα
Κοντολογίς ωσάν τον Οβελίξ
Μιας κι έχεις μέσα σου φωτιά
Να μη σ’ αγγίζει η φθορά
Και να μπορείς ν’ αναταράζεις τα νερά
Γι’ αυτό στο δρόμο της ζωής
Τράβα σαν άλλος Μωϋσής
Αλλά χωρίς να σε ακουλουθεί κανείς.

Μια ζωή εντάξει
Κι είμαι σαν αμάξι
Όποιος μπορεί το χρησιμοποιεί
Γι’ αυτό δεν κλαίω ούτε γελώ
Και από τον κόσμο ασφυκτιώ
Να αγνοήσετε τον άνθρωπο αυτό
Μα διαδώσατε σ’ αυτούς
Τους γκαντεμιάρικους καιρούς
Να μη σκοτώνουνε τους διαφορετικούς.

(Άλα της...όπα...α χα χα χα χα...Έλα να χορέψει και ο σικ λαός...Ρίχτα...)

Tsakthan Randonly Σημειώσεις από τον Υπέργειο 2010 Α΄ Μέρος: ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΗΝ BRITISH AIRWAYS

Tsakthan Randomly

Σημειώσεις από τον Υπέργειο 2010
Α΄μέρος


Ένα χρόνο μετά στην ίδια αεροπορική διαδρομή Αθήνα, Φρανκφούρτη, Μάντσεστερ. Στους αιθέρες, όμως, επικρατεί πάλι αναταραχή. Αυτή τη φορά δεν είναι οι εργαζόμενοι/ες της των πληρωμάτων Ολυμπιακής που ήταν καθηλωμένοι/ες στο έδαφος της οδού Πανεπιστημίου τις προηγούμενες ημέρες. Λίγο πριν ήταν το προσωπικό της εταιρείας με την οποία ταξιδεύω τώρα, της Λουφτχάνσα. Κι απ’ ό,τι δείχνουν τα πράγματα σειρά έχουν οι εργαζόμενοι/ες της British Airways.

ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΗΝ BRITISH AIRWAYS

Χτυπάτε το συνδικάτο και την ηγεσία του «εκεί που πονάει» ήταν η συμβουλή ενός επισκέπτη καθηγητή ονόματι Frank Burchill (Strathclyde University) προς τη διοίκηση της Β.Α. πριν από τρία χρόνια. Όπως λέει στην εφημερίδα Guardian (27-28/3/2010) ένα εκπρόσωπος του συνδικάτου Bass, (ανήκει στην πανεθνική ομοσπονδία UNITE) μέλη του οποίου είναι το προσωπικό καμπίνας της Β.Α. , παρά την αποστασιοποίηση της διοίκησης της εταιρείας την Παρασκευή το βράδυ, το σχέδιο αυτό «επιβεβαιώνει αυτό που λέμε τόσον καιρό τώρα, πως η εταιρεία διαθέτει ένα μυστικό σχέδιο διάλυσης του συνδικάτου, που, σε τελευταία ανάλυση, είναι ο λόγος για τον οποίο τόσο πολλοί επιβάτες ταλαιπωρούνται εξαιτίας της σύγκρουσης. Έτσι, η Β.Α. είναι στο μάτι του κυκλώνα για την αντεργατική πολιτική της και θερίζει ό,τι σπέρνει. Την ώρα που γράφω αυτές τις γραμμές, το πρωί της Μεγάλης Δευτέρας λίγο πριν αρχίσει το 15ο ετήσιο συνέδριο για τις «εναλλακτικές προοπτικές και τη λαϊκή διαμαρτυρία» τα αεροπλάνα της εταιρείας είναι καθηλωμένα στο έδαφος μιας και η τετραήμερη απεργία βρίσκεται σε εξέλιξη.
Η εργασία του συνδικατοσπάστη καθηγητή πληρώθηκε ακριβά. Καλεί την εταιρεία να ακολουθήσει μια αντι-Bassa κατεύθυνση και
- Να διακηρύξει ότι δεν υπάρχει υοδεμία προοπτική συνεργασίοας με τη σημερινή ηγεσία του συνδικάτου
- Να χτυπήσει τους ηγέτες του συνδικάτου «εκεί που τους πονάει « περικόπτοντας το χρόνο ενασχόλησης με το συνδικαλισμό (αυτό που λέμε «συνδικαλιστική άδεια»)
- Να προσεγγίσει για βοήθεια το παλιό μητρικό συνδικάτο των μεταφορών (TGWU) στη λογική του «διαίρει και βασίλευε».
Την περασμένη εβδομάδα ο Τόνι Γούντλι, γενικός γραμματέας της πανεθνικής ομοσπονδίας συνδικάτων μεταφορών UNITE (περιλαμβάνει και εργαζόμενους/ες άλλων κλάδων π.χ. διοικητικών υπαλλήλων πανεπιστημίων), κατηγόρησε την Β.Α. ότι «θέλει να κηρύξει πόλεμο» κρίνοντας από τη δήλωση του διευθύνοντος συμβούλου Γουίλι Γουώλς με την οποία απειλούσε ότι θα επιβάλει νέο κανονισμό για το καθεστώς των συνδικαλιστικών αδειών (κοινώς περικοπή τους). Οι εργαζόμενοι/ες της Β.Α. δεν είναι μόνοι/ες . Εκτός από την αλληλλεγγύη που δείχνουν με τα ψηφίσματα και τις ανακοινώσεις τους τα εργατικά συνδικάτα το ένα πίσω από το άλλο, 100 καθηγητές πανεπιστημίων του Ηνωμένου Βασιλείου παρενέβησαν με επιστολή τους που έστειλαν στην εφημερίδα Guardian στην οποία κατηγορούσαν την Β.Α. ότι επιδιώκει τη διάλυση του συνδικάτου. Η εταιρεία απάντησε μέσω της Διευθύντριας Σχέσεων με την Κυβέρνηση κ. Μαρία ντε Κούνια, η οποία αντεπιτέθηκε με ειρωνικό θράσος: «Ας χαλαρώσουν οι εξέχοντες καθηγητές εργασιακών σχέσεων ανάμεσά σας. Δεν μας ενδιαφέρει να διαλύσουμε το συνδικάτο UNITE». Στις δικές του διατυπώσεις ο συνδικατοσπάστης καθηγητής είναι διπλωματικός: «Με όρους στρατηγικής, αυτό που χρειάζεται είναι μια προσέγγιση με το Bassa στη βάση του εξαναγκασμού (…) ενώ μόνο βραχυπρόθεσμα χρειάζεται σαφής αντι-Bassa πολιτική». Η εταιρεία δήλωσε ότι η μελέτη ήταν μία από τις πολλές που παρήγγειλε και ότι δεν θέλει να τσακίσει το συνδικάτο αλλά να συνεργαστεί μαζί του. Δεν εξηγεί, όμως, γιατί έχουν τεθεί υπό καθεστώς δίωξης 7 ανώτερα συνδικαλιστικά στελέχη της Bassa. Είχαν, λοιπόν, δίκιο οι παλιότεροι απεργοί της εταιρείας που είχαν αναρτήσει πανώ στο αεροδρόμιο Χίθροου του Λονδίνου αλλάζοντας την επωνυμία της σε …Brutish Airways!

ΑΠΕΡΓΙΑΚΟ ΤΑΜΕΙΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

700.000 λίρες πρέπει να βρει σήμερα Τρίτη (βλ εφημ. The Times, 30/3/2010, σελ. 11) η UΝΙΤΕ συγκεντρώνοντας τες από τα επιμέρους συνδικάτα-μέλη της. Το ποσό αυτό αντιστοιχεί σε δύο ημέρες απεργίας των εργαζομένων στην British Airlines. Αυτή τη στιγμή διανύεται η 4η ημέρα απεργίας (7η ημέρα φέτος). Το ως τώρα απεργιακό ταμείο δίνει 30 λίρες σε κάθε απεργό για κάθε ημέρα απεργίας. Το ποσό των 700.000 λιρών είναι το μεγαλύτερο που θα χρειαστεί να εκταμιεύσει η UNITE από το 2007 που ιδρύθηκε. Παρ’ όλες τις δυσκολίες (μείωση συνδικαλιστικής πυκνότητας και πτώση του αριθμού ενεργών μελών) τα στελέχη της ομοσπονδίας είναι αισιόδοξα ότι οι απεργοί θα νικήσουν και δεν θα επιστρέψουν στην εργασία του λόγω έλλειψης οικονομικών πόρων.

ΘΑ ΑΠΕΡΓΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΟΙ

Την Τρίτη του Πάσχα (6 Απριλίου) αναμέναται να απεργ΄ξσουν οι δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι/ες στους βρετανικούς σιδηρόδρομους τόσο στην εθνική όσο και τις ιδιωτικές εταιρείες. Θα είναι η πρώτη πανεθνική απεργία των σιδηροδρομικών εδώ και 16 χρόνια και θα γίνει αισθητή από άκρο σε άκρο της βρετανικής επικράτειας καθώς οι σιδηρόδρομοι είναι το πιο λαϊκό και γρήγορο μέσο συγκοινωνίας της χώρας. Έτσι και ο Υπέργειός μας σταματάει εδώ για σήμερα για συμπαράσταση στους απεργούς της Β.Α. και των σιδηροδρόμων.

ΝΙΚΗ ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ


ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ
http://tsakiris.snn.gr
http://tsakthan.blogspot.com
http://tsakthan.wordpress.com
http://antiracistes.wordpress.com
http://homoecologicus.wordpress.com
http://leftypedia.wordpress.com
http://greekunions.wordpress.com
http://femininmasculin.wordpress.com
http://ilioupoli.wordpress.com


Το ακορντεόν

Λοΐζος Μάνος

Μουσική/Στίχοι: Λοΐζος Μάνος/Νεγρεπόντης Γιάννης

Στη γειτονιά μου την παλιά είχα ένα φίλο
που ήξερε και έπαιζε τ’ ακορντεόν
Όταν τραγούδαγε, φτυστός ήταν ο ήλιος
φωτιές στα χέρια του άναβε τ’ ακορντεόν

Μα ένα βράδυ σκοτεινό σαν όλα τ’ άλλα
κράταγε τσίλιες παίζοντας ακορντεόν
Γερμανικά καμιόνια στάθηκαν στη μάντρα
και μια ριπή σταμάτησε τ’ ακορντεόν

Τ’ αρχινισμένο σύνθημα πάντα μου μένει
όποτε ακούω από τότε ακορντεόν
Κι έχει σα στάμπα τη ζωή μου σημαδέψει | 2x
Δεν θα περά-, δεν θα περάσει ο φασισμός

Κινηματογραφική Λέσχη Ηλιούπολης-ΤΕΤΑΡΤΗ 7/14/2022 Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ (ΝΤΟΜΑΝΓΚΤΣΙΝ ΓΕΟΤΖΑ)

 Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ (ΝΤΟΜΑΝΓΚΤΣΙΝ ΓΕΟΤΖΑ)                                                                    του Χονγκ Σανγκ-σου (ΝΟΤΙΑ ΚΟΡ...