tsakthan daily 09/04/2009

Σήμερα σαν κάτι να είχε γίνει (εισβολή Αρειανών στο κέντρο της Αθήνας,
μαζική έξοδος Πάσχα από τώρα ειδικά προς τα νησιά, τι άλλο δεν ξέρω;)
και η Αθήνα έμοιαζε αυγουστιάτικη από πλευράς κυκλοφορίας. Εκεί που
χτες από τη στάση μου στην Άνω Ηλιούπολη χρειαστήκαμε 25 λεπτά της
ώρας για να φτάσουμε στην επόμενη στάση του Δημαρχείου, σήμερα κάναμε
25 λεπτά για να φτάσουμε στην Ακαδημίας. Το λεωφορείο είχε μόνο 7-8
επιβάτες και περνούσαμε από άδειες στάσεις, λες και κάποιος είεχε πει
στους πολίτες να μην βγουν από τα σπίτια τους. Κατα τα άλλα, ο
Πάγκαλος συνεχίζει την μεταμόρφωσή του σε ...Πάγκακο, η βία είτε του
Εθνικού Ύμνου είτε της κοινωνικής αποσάρθρωσης διαβρώνει το νου και
την ψυχή των φοβισμένων ανθρώπων και των ανθρώπων που έχουν αφεθεί στη
ναρκωμένη μοίρα τους. Τόσα χρόνια αυτή η κατάσταση υπάρχει και
χειροτερεύει μέρα με την ημέρα και οι φιλότιμες προσπάθειες των
εθελοντικών ομάδων δεν επαρκούν για να σώσουν αυτούς τους αφημένους
στη μοίρα τους ανθρώπους της πρέζας, του λευκού θανάτου και των
έρμαιων μικρών και μεγάλων νταβατζήδων. Κι όπως λέει παρακάτω ο Μάικ
Νταίηβις "Ό­σο η ζω­ή στην πό­λη γί­νε­ται α­γριό­τε­ρη, τα διά­φο­ρα
κοι­νω­νι­κά πε­ρι­βάλ­λο­ντα υ­ιο­θε­τούν στρα­τη­γι­κές και τε­χνο­
λο­γί­ες α­σφά­λειας σύμ­φω­να με τα μέ­σα που δια­θέ­τουν."

ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ
http://tsakiris.snn.gr
http://www.epohi.gr
http://tsakthan.blogspot.com
http://tsakthan.wordpress.com
http://antiracistes.wordpress.com
http://homoecologicus.wordpress.com
http://leftypedia.wordpress.com
http://greekunions.wordpress.com
http://femininmasculin.wordpress.com
http://ilioupoli.wordpress.com
http://kinisiyperaspisis.blogspot.com


Απόσπασμα από το βιβλίο Πέρα από το Blade Runner. Αστικός έλεγχος - Η
οικολογία του φόβου του Mike Davis


Δεν μπο­ρείς να δια­πρά­ξεις ε­γκλή­μα­τα, αν ξέ­ρεις ό­τι σε πα­ρα­κο­
λουθεί ο Με­γά­λος Α­δελ­φός.
Ι­διο­κτή­της α­κι­νή­του στο Hollywood (1994)
Υ­πάρ­χει μή­πως α­νά­γκη να ε­ξη­γή­σω για­τί ο φό­βος τρώει την ψυ­
χή του Λος Ά­ντζε­λες; Μο­νά­χα ο τρό­μος της με­σαί­ας τά­ξης για έ­
να προ­οδευ­τι­κό φο­ρο­λο­γι­κό κα­θε­στώς ξε­περ­νά τη σύγ­χρο­νη ψύ­
χω­ση για προ­σω­πι­κή ασφά­λεια και κοι­νω­νι­κή α­πο­μό­νω­ση. Ε­νό­
ψει ε­νός κα­τα­κλυ­σμιαί­ου κύ­μα­τος ανέρ­γων και α­στέ­γων και πα­
ρά την ε­ξά­πλω­ση της πό­λης, μί­α α­πό τις με­γα­λύ­τε­ρες στην α­με­
ρι­κα­νι­κή ε­πι­χει­ρη­μα­τι­κή ι­στο­ρί­α, μια δια­κομ­μα­τι­κή συ­
ναί­νε­ση ε­πι­μέ­νει ό­τι κά­θε προ­ϋ­πο­λο­γι­σμός πρέ­πει να εί­ναι
ι­σο­ζυ­γι­σμέ­νος και ό­τι οι πα­ρο­χές πρέ­πει να μειω­θούν. Χω­ρίς
την ελ­πί­δα πε­ρισ­σό­τε­ρων δη­μό­σιων επεν­δύ­σε­ων για την α­πο­κα­
τά­στα­ση των στοι­χειω­δών κοι­νω­νι­κών συν­θη­κών, είμα­στε α­να­
γκα­σμέ­νοι α­ντι­θέ­τως να αυ­ξά­νου­με τις δη­μό­σιες και ι­διω­τι­
κές επεν­δύ­σεις για τη φυ­σι­κή μας α­σφά­λεια. Η ρη­το­ρι­κή της α­
στι­κής με­ταρ­ρύθ­μι­σης πα­ρα­μέ­νει, αλ­λά η ου­σί­α ε­ξα­νε­μί­ζε­
ται. Η πρό­τα­ση «να ξα­να­χτί­σουμε το Λος Ά­ντζε­λες» ση­μαί­νει α­
πλώς να κου­κου­λώ­σου­με το πρόβλη­μα.
Ό­σο η ζω­ή στην πό­λη γί­νε­ται α­γριό­τε­ρη, τα διά­φο­ρα κοι­νω­νι­
κά πε­ρι­βάλ­λο­ντα υ­ιο­θε­τούν στρα­τη­γι­κές και τε­χνο­λο­γί­ες α­
σφά­λειας σύμ­φω­να με τα μέ­σα που δια­θέ­τουν. […] Στο μέ­τρο που αυ­
τά τα μέ­τρα α­σφα­λεί­ας εί­ναι α­ντι­δρά­σεις προς τους κλυ­δω­νι­
σμούς της πό­λης, μπο­ρεί να μι­λή­σει κα­νείς για μια «τε­κτο­νι­κή
των τα­ρα­χών», που μέ­σα α­πό αλ­λε­πάλ­λη­λα ε­πει­σό­δια δια­στρέ­
φει και α­να­σχη­ματί­ζει τον α­στι­κό χώ­ρο. Με­τά την ε­ξέ­γερ­ση
στο Watts, για πα­ρά­δειγ­μα, οι κο­ρυ­φαί­οι με­γα­λο­ϊ­διο­κτή­τες
γης του Λος Ά­ντζε­λες ορ­γά­νω­σαν μια μυ­στι­κο­πα­θή «Ε­πι­τρο­πή
των 25», για να α­ντι­με­τω­πί­σουν ό­σες α­πει­λές των προ­σπα­θειών
α­να­συ­γκρό­τη­σης θα έ­πε­φταν στην α­ντί­λη­ψή τους. Με­τά την προ­
ει­δο­ποί­η­ση α­πό το LAPD [Los Angeles Police Department, η Α­στυ­
νομι­κή Διεύ­θυν­ση του Λος Ά­ντζε­λες] ό­τι ε­πίκει­ται μια μαύ­ρη
«πλημ­μύ­ρα» να ξε­χει­λί­σει α­πό το κέ­ντρο της πό­λης, η Ε­πιτρο­πή
ε­γκα­τέ­λει­ψε τις προ­σπά­θειες α­να­ζω­ο­γό­νη­σης του γε­ρα­σμέ­
νου χρη­μα­τοοι­κο­νο­μι­κού και ε­μπο­ρι­κού το­μέ­α. Α­ντι­θέ­τως, έ­
πει­σε τη Δη­μαρ­χί­α να ε­πι­δοτή­σει τη με­τα­στέ­γα­ση των τρα­πε­
ζών και των κε­ντρι­κών γρα­φεί­ων δια­φό­ρων επι­χει­ρή­σε­ων σ’ έ­
ναν και­νούρ­γιο χρη­μα­το­οι­κο­νο­μι­κό το­μέ­α στην κο­ρυ­φή του
Bunker Hill, με­ρι­κά τε­τρά­γω­να προς τα δυ­τι­κά. Ο δη­μο­τι­κός φο­
ρέ­ας α­να­συ­γκρό­τη­σης, λει­τουρ­γώ­ντας ου­σια­στι­κά ως έμ­μι­σθο
όρ­γα­νο, κα­τέ­βα­λε τις εγ­γυ­ή­σεις για τις α­πώ­λειες των ε­πεν­δύ­
σε­ων της Ε­πι­τρο­πής στην πα­λιά ε­πι­χει­ρη­μα­τι­κή ζώ­νη, προ­σφέ­
ρο­ντας εκ­πτώ­σεις πο­λύ κά­τω α­πό την ε­μπο­ρι­κή α­ξί­α των α­στι­
κών γη­πέ­δων μέ­σα στον και­νούρ­γιο πυ­ρή­να.
Κλει­δί για την ε­πι­τυ­χί­α της στρα­τη­γι­κής αυ­τής, που χαι­ρε­τί­
στη­κε ως «α­να­γέν­νη­ση» του Downtown, ή­ταν ο φυ­σι­κός δια­χω­ρι­
σμός του νέ­ου το­μέ­α και των α­ξιών της γης σε αυ­τόν, πί­σω α­πό έ­
ναν προ­μα­χώ­να α­πό βαθ­μι­δωτές πε­ρι­φρά­ξεις, τσι­με­ντο­κο­λώ­
νες και τεί­χη α­πό αυ­το­κι­νη­το­δρό­μους. Οι παρα­δο­σια­κές πε­ζο­
δια­βά­σεις με­τα­ξύ του Bunker Hill και του πα­λιού οι­κο­νο­μι­κού
πυρή­να της πό­λης ξη­λώ­θη­καν, και η κυ­κλο­φο­ρί­α των πε­ζών α­νυ­
ψώ­θη­κε πά­νω α­πό το ε­πί­πε­δο του δρό­μου, με τη μορ­φή ε­να­έ­
ριων δια­βά­σε­ων, η πρό­σβα­ση στις ο­ποί­ες εί­ναι ε­λεγ­χό­μενη α­
πό τα συ­στή­μα­τα α­σφα­λεί­ας κά­θε ου­ρα­νο­ξύ­στη. Αυ­τή η ρι­ζι­
κή ι­διω­τι­κο­ποίη­ση του δη­μό­σιου χώ­ρου του Downtown –με τις δυ­
σοί­ω­νες φυ­λε­τι­κές της νύ­ξεις– πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­κε χω­ρίς ση­
μα­ντι­κό δη­μό­σιο α­ντί­λο­γο.
Οι τα­ρα­χές του 1992 δι­καί­ω­σαν την προ­νο­η­τι­κό­τη­τα των σχε­
δια­στών του Ο­χυ­ρού Downtown. Ε­νώ ο­λό­κλη­ρη η πα­λιά ε­πι­χει­ρη­
μα­τι­κή ζώ­νη γι­νό­ταν γυα­λιά-καρ­φιά, το Bunker Hill στά­θη­κε στο
ύ­ψος του ο­νό­μα­τός του. Με το πά­τη­μα ε­νός κου­μπιού στα χει­ρι­
στή­ριά τους, τα προ­σω­πι­κά α­σφά­λειας των ου­ρα­νο­ξυ­στών των με­
γάλων τρα­πε­ζών ή­ταν σε θέ­ση να α­πο­κό­ψουν κά­θε πρό­σβα­ση προς
τα πο­λύ­τι­μα ακί­νη­τά τους. Α­λε­ξί­σφαι­ρα α­τσά­λι­να ρο­λά ξε­δι­
πλώ­νο­νταν για να κα­λύ­ψουν τις ι­σό­γειες ει­σό­δους, οι κυ­λιό­με­
νες κλί­μα­κες α­κι­νη­το­ποιού­νταν α­κα­ριαί­α και οι η­λε­κτρο­νι­
κές κλει­δα­ριές σφρά­γι­ζαν τις πε­ζο­δια­βά­σεις. Ό­πως ση­μεί­ωνε η
Los Angeles Business Journal, η ε­πι­τυ­χί­α των α­μυ­ντι­κών μέ­τρων
της ε­πι­χει­ρημα­τι­κής έ­δρας του Downtown που δο­κι­μά­στη­καν σε
πραγ­μα­τι­κές τα­ραχές, τό­νω­σε τη ζή­τη­ση για νε­ό­τε­ρα και πιο ε­
ξε­λιγ­μέ­να μέ­τρα φυ­σι­κής α­σφάλειας.
Μί­α α­πό τις συ­νέ­πειες αυ­τής της ζή­τη­σης ή­ταν ό­τι τα ό­ρια με­
τα­ξύ αρχι­τε­κτο­νι­κής και ε­πι­βο­λής της δη­μό­σιας τά­ξης έ­γι­
ναν α­κό­μα πιο συ­γκε­χυμέ­να. Το LAPD έ­γι­νε κε­ντρι­κός πα­ρά­γο­
ντας στη δια­δι­κα­σία α­να­σχε­δια­σμού του Downtown. Κα­νέ­να μεί­
ζον πρό­γραμ­μα δεν προ­χωρού­σε πια χω­ρίς τη συμ­με­το­χή του. Εκ­
πρό­σω­ποι της α­στυ­νο­μί­ας ά­σκη­σαν με επι­τυ­χί­α πιέ­σεις ε­νά­
ντια στην πρό­βλε­ψη δη­μό­σιων α­πο­χω­ρη­τη­ρί­ων («σκη­νές εγκλη­μά­
των», κα­τά τη γνώ­μη τους) και την α­νο­χή της πα­ρου­σί­ας πλα­νό­
διων μικρο­πω­λη­τών («τσι­λια­δό­ροι για ε­μπό­ρους ναρ­κω­τι­κών»).
Οι τα­ρα­χές προ­σέ­φε­ραν, ε­ξάλ­λου, στα α­στυ­νο­μι­κά τμή­μα­τα
των προ­α­στί­ων το πρό­σχη­μα να διευ­ρύ­νουν τη συμ­με­το­χή τους σε
ζη­τή­μα­τα πο­λε­ο­δο­μι­κά και χω­ρο­τα­ξι­κά. Στο εύ­πο­ρο Thousand
Oaks, για πα­ρά­δειγ­μα, ο σύν­δε­σμος του Σε­ρί­φη στην πο­λε­ο­δο­μι­
κή ε­πι­τρο­πή έ­πει­σε τον δή­μο να θέ­σει ε­κτός νό­μου τους πα­ρά­
δρο­μους ως «προ­τε­ραιό­τη­τα πρό­λη­ψης της ε­γκλη­μα­τι­κό­τη­τας».
Η βι­ντε­ο­σκό­πη­ση των α­να­συ­γκρο­τού­με­νων πε­ριο­χών του
Downtown ε­πε­κτά­θη­κε, στο με­τα­ξύ, στους χώ­ρους στάθ­μευ­σης,
τους ι­διω­τι­κούς πε­ζό­δρο­μους και τις πλα­τεί­ες. Η σφαι­ρι­κή αυ­
τή ε­πι­τή­ρη­ση συ­νι­στά ου­σια­στι­κά έ­να σα­ρω­νό­με­νο το­πί­ο
(scanscape) – έ­ναν χώ­ρο προστα­τευ­τι­κής ο­ρα­τό­τη­τας, που κα­θο­
ρί­ζει ό­λο και πε­ρισ­σό­τε­ρο πού αι­σθά­νονται α­σφα­λείς στο
Downtown οι ερ­γα­ζό­με­νοι των γρα­φεί­ων και οι του­ρί­στες με­σαί­
ου ει­σο­δή­μα­τος. […]
Α­να­πό­φευ­κτα, η ε­πι­τή­ρη­ση κλει­στού κυ­κλώ­μα­τος αρ­γά ή γρή­
γο­ρα θα ενσω­μα­τω­θεί σε οι­κια­κά συ­στή­μα­τα α­σφα­λεί­ας, για να
προ­κύ­ψει μια φαι­νο­μενι­κά α­διά­σπα­στη συ­νέ­χεια ε­πι­τή­ρη­σης
ο­λό­κλη­ρης της κα­θη­με­ρι­νής ρου­τί­νας. Πράγ­μα­τι, το πο­λυ­τε­
λές λά­ιφ στά­ιλ σύ­ντο­μα θα κα­θο­ρί­ζε­ται α­πό την ι­κα­νότη­τα να
συ­ντη­ρού­νται «η­λε­κτρο­νι­κοί φύ­λα­κες άγ­γε­λοι» που θα προ­σέ­
χουν τον ι­διο­κτή­τη και ση­μα­ντι­κά άλ­λα πρό­σω­πα στην προ­σω­πι­
κή τους ζω­ή. Έ­νας ειδι­κός σε θέ­μα­τα α­σφα­λεί­ας στο Beverly
Hills, που ε­μπο­ρεύ­ε­ται κρυ­φά συ­στή­μα­τα βι­ντε­ο­σκό­πη­σης που
ε­πι­τρέ­πουν σε εύ­πο­ρους ερ­γα­ζό­με­νους γο­νείς να ε­πι­τη­ρούν
τις χα­μη­λά α­μει­βό­με­νες ντα­ντά­δες και υ­πη­ρέ­τριες, συ­νέ­κρι­
νε την έ­κρη­ξη των πω­λή­σε­ων που α­κο­λού­θησε τη δί­κη της Louise
Woodward το 1997 (της βρετα­νί­δας ντα­ντάς που κα­τη­γο­ρή­θη­κε ό­τι
δο­λο­φό­νη­σε έ­να νή­πιο στη πε­ριο­χή της Βο­στώ­νης), με το σπρω­
ξί­δι της με­σαί­ας τά­ξης στα το­πι­κά κα­τα­στή­μα­τα ό­πλων με­τά
τις τα­ρα­χές του 1992. Τα ε­πι­στη­μο­νι­κά και τε­χνο­λο­γι­κά πε­
ριο­δι­κά, α­πό τη με­ριά τους, κα­λω­σό­ρι­σαν πρό­σφα­τα την έ­λευ­
ση της «ψη­φια­κής υ­περ-ε­πι­τή­ρη­σης», που βα­σί­ζε­ται σε γκάτζετ
ό­πως ρα­ντάρ τσέ­πης, βι­ντε­ο­κά­με­ρες με μή­κος κύ­μα­τος χι­λιο­
στών, συ­σκευές υ­πε­ρύ­θρων αυ­τό­μα­του ε­ντο­πι­σμού, κλει­διά φω­
νής, συ­σκευές δια­κτυ­λο­σκόπη­σης κα­θώς και θερ­μι­κής α­πει­κό­νι­
σης προ­σώ­που. Ο «Γεν­ναί­ος Νέ­ος Κό­σμος», σύμ­φω­να με το New
Scientist, τώ­ρα είναι και πά­λι ε­πί­και­ρος:
Πρό­κει­ται για έ­ναν κό­σμο ό­που δε θα μπο­ρεί κα­νείς που­θε­νά να
κρυφτεί ού­τε και να κρύ­ψει κά­τι. Α­να­πτύσ­σο­νται ή­δη συ­σκευές
που θα βλέ­πουν μέσα α­πό τοί­χους και θα κά­νουν σω­μα­τι­κό έ­λεγ­χο
σε υ­πό­πτους εξ α­πο­στά­σε­ως, δια­περ­νώ­ντας τα ρού­χα τους, μέ­
χρι και μέ­σα στα σώ­μα­τά τους. Τα ά­το­μα θα ταυτο­ποιού­νται α­πό
τη χα­ρα­κτη­ρι­στι­κή τους ο­σμή και θα ε­ντο­πί­ζο­νται ή θα «α­
ναγνω­ρί­ζο­νται» η­λε­κτρο­νι­κά, α­κό­μη και προ­τού να προ­λά­βουν
να φέ­ρουν σε πέρας μια ε­γκλη­μα­τι­κή πρά­ξη. Και χά­ρη σε φτη­νές
ψη­φια­κές κά­με­ρες και πα­νί­σχυ­ρους και­νούρ­γιους αλ­γο­ρίθ­μους
α­να­ζή­τη­σης, τα ά­το­μα θα ε­ντο­πί­ζο­νται από υ­πο­λο­γι­στές.
Δεν θα υ­πάρ­χει α­νω­νυ­μί­α α­κό­μη και μέ­σα στο άλ­λο­τε κα­τα­
δεκτι­κό πλή­θος. [«Technopsy: Nowhere to Hide», New Scientist, 4 Νο­
εμ­βρί­ου 1995, σ. 4.]
Μια πρώ­της τά­ξε­ως πλατ­φόρ­μα για την και­νούρ­για αυ­τή τε­χνο­λο­
γί­α επι­τή­ρη­σης έ­μελ­λε να εί­ναι έ­νας α­να­χρο­νι­σμός του 19ου
αιώνα: ο ου­ρα­νο­ξύ­στης. Τα ψη­λά κτή­ρια γί­νο­νται ό­λο και πιο
«ευαί­σθη­τα» και εφο­διά­ζο­νται με θα­να­τη­φό­ρα ι­σχύ πυ­ρός. Ο ου­
ρα­νο­ξύ­στης με τον κε­ντρι­κό η­λεκτρο­νι­κό ε­γκέ­φα­λο στην
κινηματογραφική ταινία Die Hard I (ου­σια­στι­κά, ο Πύρ­γος Fox-
Pereira του F. Scott Johnson στην Century City) προ­οιω­νί­ζει μια
καινούρ­για γε­νιά αρ­χι­τε­κτο­νι­κών α­ντι­η­ρώ­ων, κα­θώς τα έ­ξυ­
πνα κτή­ρια εί­τε μά­χο­νται το κα­κό εί­τε γί­νο­νται πιό­νια του. Το
αι­σθη­τη­ρια­κό σύ­στη­μα πολ­λών α­πό τους νε­ό­κτι­στους πύρ­γους
γρα­φεί­ων στο Λος Ά­ντζε­λες ή­δη δια­θέ­τει πα­νο­πτι­κή θέ­α­ση, ό­
σφρη­ση, ευαι­σθη­σί­α στη θερ­μότη­τα, την υ­γρα­σί­α και την κί­νη­
ση και, σε με­ρι­κές πε­ρι­πτώ­σεις, την α­κο­ή. Ο­ρισμέ­νοι αρ­χι­τέ­
κτο­νες σή­με­ρα προ­βλέ­πουν ό­τι μια μέ­ρα οι υ­πο­λο­γι­στές τε­
χνητής νο­η­μο­σύ­νης ε­νός κτη­ρί­ου θα μπο­ρούν αυ­τό­μα­τα να α­νι­
χνεύ­ουν και να ε­λέγχουν το σύ­νο­λο του αν­θρώ­πι­νου πλη­θυ­σμού
του, ί­σως α­κό­μη και να α­ντα­πο­κρί­νο­νται στις συ­ναι­σθη­μα­τι­
κές δια­κυ­μάν­σεις του, ι­δί­ως τον φό­βο ή τον πανι­κό. Χω­ρίς αυ­τό
να κα­θι­στά πε­ριτ­τό το προ­σω­πι­κό α­σφα­λεί­ας, το ί­διο το
κτήριο θα εί­ναι ι­κα­νό να χει­ρί­ζε­ται μό­νο του τις κρί­σεις, μι­
κρές (π.χ. να δια­τάσσει στους πε­ρα­στι­κούς να ε­ξέλ­θουν α­πό το
κτή­ριο ή να τους α­πα­γο­ρεύ­ει να χρη­σι­μο­ποιούν τα α­πο­χω­ρη­τή­
ρια) αλ­λά και με­γα­λύ­τε­ρες (π.χ. να πα­γι­δεύ­ει τους διαρ­ρή­κτες
μέ­σα σε κά­ποιον α­νελ­κυ­στή­ρα).
Απόσπασμα από το βιβλίο του Mike Davis Πέρα από το Blade Runner.
Αστικός έλεγχος – Η οικολογία του φόβου, που μόλις κυκλοφόρησε από τις
εκδόσεις futura σε μετάφραση Νίκου Ηλιάδη. [ISBN 978-960-6654-53-4 /
280 σελ. / 18,80 ευρώ]
Ο Mike Davis (γεν. 1946) είναι αμερικανός κοινωνικός σχολιαστής,
θεωρητικός του άστεως, ιστορικός, και πολιτικός ακτιβιστής. Είναι
περισσότερο γνωστός για τις έρευνες του για τις κοινωνικές τάξεις στη
γενέτειρά του τη Νότια Καλιφόρνια. Ο Davis εργάστηκε ως τεμαχιστής
κρέατος, οδηγός φορτηγού, και έδρασε ως ακτιβιστής στις γραμμές του
Φοιτητικού κινήματος για μια Δημοκρατική Κοινωνία (SDS). Σπούδασε στο
Reed College στα μέσα της δεκαετίας του 1960, αλλά δεν ξεκίνησε την
ακαδημαϊκή του καριέρα πραγματικά μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του
1970, όταν πήρε τα πτυχία ΒΑ και ΜΑ. Δεν ολοκλήρωσε ποτέ το
Διδακτορικό του στην Ιστορία που είχε ξεκινήσει στο Πανεπιστήμιο της
Καλιφόρνια. Το 1998 έλαβε το MacArthur Fellowship Award, και υπήρξε
υπότροφος στο Ινστιτούτο Getty. Το 2007 κέρδισε το Βραβείο Λογοτεχνίας
Lannan στην κατηγορία των μη λογοτεχνικών βιβλίων. Τώρα είναι
καθηγητής στο Τμήμα Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, Irvine,
καθώς και συνεκδότης της επιθεώρησης New Left Review. Αρθρογραφεί
επίσης στη βρετανική μηνιαία Σοσιαλιστική Επιθεώρηση, το όργανο του
Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος της Μεγάλης Βρετανίας. Ως
δημοσιογράφος και δοκιμιογράφος, ο Ντέιβις μεταξύ άλλων, αρθρογραφεί
συχνά για το αμερικανικό περιοδικό The Nation καθώς και για το
βρετανικό περιοδικό New Statesmen. Αυτοπροσδιορίζεται ως διεθνής
σοσιαλιστής και μαρξιστής-περιβαλλοντολόγος. Τα σημαντικότερα βιβλία
του είναι τα ακόλουθα: Beyond Blade Runner: Urban Control The Ecology
of Fear (1992)· Prisoners of the American Dream: Politics and Economy
in the History of the U.S. Working Class (1986, 1999)· City of Quartz:
Excavating the Future in Los Angeles (1990, 2006)· Ecology of Fear:
Los Angeles and the Imagination of Disaster (2000)· Magical Urbanism:
Latinos Reinvent the US City (2000)· Dead Cities, And Other Tales
(2003)· Planet of Slums (2006)· Buda's Wagon: A Brief History of the
Car Bomb (2007)· In Praise of Barbarians: Essays against Empire (2007)
· Evil Paradises: Dreamworlds of Neoliberalism, συνεπιμέλεια με τον
Daniel Bertrand Monk (2007).


TO BHMA


Δριμεία επίθεση Τσίπρα σε ΠαΣοΚ και Πάγκαλο
Εγκαλεί την Ιπποκράτους επειδή δεν καταδίκασε ούτε απέπεμψε τον
κοινοβουλευτικό της εκπρόσωπο
ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΜΠΙΤΣΙΚΑ | Πέμπτη 9 Απριλίου 2009


Oχι μόνο επέμεινε στην κρίση του ότι ο κ. Θ.Πάγκαλος «έχει ξεφύγει και
είναι εκτός εαυτού»,αλλά χθες ο πρόεδρος του ΣΥΝ κ. Αλ.Τσίπρας
εξαπέλυσε και δριμεία επίθεση στην ηγεσία του ΠαΣοΚ επειδή ούτε
καταδίκασε το περιεχόμενο των δηλώσεών του ούτε τον απέπεμψε από τη
θέση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου, εφόσον δεν την εκφράζει επίσημα.
Το ζήτημα τίθεται εκ του ρόλου του ως κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του
κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης «πέρα από το να βγαίνει κάθε
πρωί στα τηλεοπτικά στασίδια και να καταγγέλλει την Αριστερά και να
υιοθετεί πολιτικές επιλογές της Ακροδεξιάς»τόνισε ο πρόεδρος του ΣΥΝ.
Υπό αυτή την έννοια, η ηγεσία του ΠαΣοΚ, σύμφωνα με τον κ. Τσίπρα, θα
έπρεπε«ή να καταδικάσει το περιεχόμενο των δηλώσεών του και να πει ότι
δεν εκφράζει το ΠαΣοΚή να τον θέσει εκτός αυτού του ρόλου ώστε να
μπορεί πιο ελεύθερα να βρίζει τον Τσίπρα,την Παπαρήγα,τον Αλαβάνο,
όλους, όλη την Αριστερά». Εκτίμησε μάλιστα ότι το πλέγμα απόψεων και
θεσμικής θέσης του κ. Πάγκαλου«δεν μπορεί παρά να εκφράζει μια
πολιτισμική, ηθική και ιδεολογική κατρακύλα συνολικότερα του κόμματος
της αξιωματικής αντιπολίτευσης». Σχετικά με τα πέντε σημεία για κοινή
δράση που απηύθυνε στο ΠαΣοΚ ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ κ.
Αλ.Αλαβάνος,ο κ. Τσίπρας σημείωσε ότι η Ιπποκράτους έχει«μια φοβία»να
απαντήσει επί της ουσίας, πετάει διαρκώς την μπάλα στην εξέδρα,
ενώ«ουσιαστικά συναινεί στην κυρίαρχη ατζέντα που ανοίγει η ΝΔμε τη
νεοφιλελεύθερη πολιτική της».


Εν όψει της τριήμερης πανελλαδικής συνδιάσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία
αρχίζει αύριο το απόγευμα, με επίκεντρο το πρόγραμμα και την
ευρωδιακήρυξη του κόμματος, ο κ. Τσίπρας υπογράμμισε σε συνέντευξη
Τύπου ότι το κυρίαρχο δίλημμα των ευρωεκλογών δεν είναι«ΠαΣοΚ ή
ΝΔ»αλλά«με τις τράπεζες ή με την κοινωνία, με τα ισχυρά οικονομικά
συμφέροντα ή με τους εργαζομένους». Επιπλέον διευκρίνισε ότι ο στόχος
του ΣΥΡΙΖΑ για τέσσερις ευρωβουλευτές στέλνει το μήνυμα ότι μπορούν να
αλλάξουν οι συσχετισμοί, να γίνει «αλλαγή σελίδας και στροφή προς τα
αριστερά». Από την πλευρά του, ο κ. Ρ.Ρινάλντι, συντονιστής του ΣΥΡΙΖΑ
και επικεφαλής της ΚΟΕ, απέρριψε τις αιτιάσεις της Ανανεωτικής
Πτέρυγας του ΣΥΝ που κατηγόρησε την ΚΟΕ για αντιευρωπαϊκές θέσεις και
μίλησε για μια προσπάθεια να δημιουργηθεί ένα κλίμα ότι«υπάρχουν
κάποιοι που είναι ένα “πολύ περίεργο φρούτο”, είτε Βάνδαλοι είτε Ούνοι
είτε Βησιγότθοι, που πάνε ενάντια στην πρόοδο».


Το δόγμα «νόμος και τάξη» στη Βουλή
Ο Πρωθυπουργός προανήγγειλε τη σκλήρυνση της στάσης της κυβέρνησης για
το άσυλο και την ενεργοποίηση των καμερών
ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΓΡ. ΤΖΙΟΒΑΡΑΣ, Λ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ | Πέμπτη 9 Απριλίου 2009


ΤέλοςφόρμαςΑρχήφόρμαςΤο δόγμα «νόμος και τάξη» ανέσυρε ο πρωθυπουργός
κ.Κ.Καραμανλής κατά τη χθεσινή προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη
Βουλή σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών, η οποία διεξήχθη με πρωτοβουλία
της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Προαγγέλλοντας τη σκλήρυνση της στάσης
της κυβέρνησης ως προς το πανεπιστημιακό άσυλο, καθώς και την
ενεργοποίηση των καμερών, ο κ. Καραμανλής επιτέθηκε στο ΠαΣοΚ και στον
ΣΥΡΙΖΑ ότι «κλείνουν τα μάτια»στο φαινόμενο της κουκούλας, ενώ
εμφανίστηκε αποφασισμένος«όποιο κι αν είναι το κόστος», όπως δήλωσε,
να αναλάβει«πρόσθετα μέτρα για την εμπέδωση της ασφάλειας των
πολιτών».


Στην προσπάθεια του κ. Καραμανλή να αποδώσει την ανησυχητική έξαρση
της εγκληματικότητας στο νέο ασφυκτικό οικονομικό περιβάλλον, αλλά και
σε όσα«κληροδότησαν οι κυβερνήσεις του ΠαΣοΚ», όπως είπε, η αντίδραση
του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης κ.


Γ. Παπανδρέου ήταν έντονη:


«Μιλάτε ως τρίτος σχολιαστής των γεγονότων στη χώρα.Μα δεν είστε εσείς
ο υπεύθυνος πρωθυπουργός που θα έπρεπε να σταματήσει αυτά τα φαινόμενα
ανομίας, βίας και εγκληματικότητας; Δεν υπάρχει στην Ελλάδα και στο
Σύνταγμά μας η έννοια του ανεύθυνου πρωθυπουργού» ανέφερε.


Oπρόεδρος του ΠαΣοΚ ανέδειξε τις κυβερνητικές ευθύνες σε τρία μέτωπα:
στην κοινωνική ανισότητα, στην ανομία«σε επίπεδο κορυφής»και
στην«επιχειρησιακή ανικανότητα» . Μάλιστα απευθυνόμενος στον κ.
Καραμανλή, του είπε:


«Δεν ξέρω αν είστε πραγματικά κουρασμένος.Σήμεραφαίνεστε μια χαρά.
Αλλά ξέρω καλά, όπως το ξέρουν και όλοι οι Ελληνες,ότι η κοινωνία
κουράστηκε από την ανικανότητα της κυβέρνησής σας».


Υιοθετώντας τη θεωρία ότι«εξτρεμιστικές δράσεις και κοινό έγκλημα
αποτελούν συγκοινωνούντα δοχεία», ο κ. Καραμανλής εξαπέλυσε επίθεση
κατά των «κουκουλοφόρων».


«Η κουκούλα είναι το μέσο της συγκάλυψης και προστασίας εκείνων που
καταστρέφουν και λεηλατούν»επισήμανε ο Πρωθυπουργός. Μάλιστα
σχολιάζοντας πρόσφατη δήλωση του προέδρου του ΣΥΝ κ. Αλ. Τσίπρα(μέσω
συνέντευξης στο «Βήμα»), ότι«οι τράπεζες ασκούν τυφλή βία», είπε ότι
έτσι ενθαρρύνεται η βία εναντίον τους.


Απαντώντας στις επικρίσεις της αντιπολίτευσης για ποινικοποίηση της
«κουκούλας», ο κ. Καραμανλής επιτέθηκε τόσο στον ΣΥΝ όσο και στο
ΠαΣοΚ:


«Σε ποιους κλείνετε το μάτι,σε τελική ανάλυση;» διερωτήθηκε, ενώ
αναφορικά με το άσυλο τόνισε ότι οι πανεπιστημιακοί χώροι«δεν μπορεί
να χρησιμοποιούνται ούτε ως ορμητήρια βίας, ούτε ως καταφύγια
εξτρεμιστικών ομάδων», υπογραμμίζοντας ότι ο νόμος για το άσυλο
υπάρχει και«πρέπει να εφαρμόζεται» , αλλά«εάν και αυτό δεν γίνει, τότε
ο νόμος θα αλλάξει και πάλι». Σχετικά με τις κάμερες δήλωσε ότι
απόφαση της κυβέρνησης είναι να ενεργοποιηθεί το σύστημα C4Ι,«αφού
πρώτα υπάρξει το κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο». Καταλόγισε μάλιστα στο
ΠαΣοΚ ότι ενώ επέλεξε«ένα σύστημα διαρκείας και όχι μιας χρήσης (για
την ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων) γιατί ήθελε να μείνει» , τώρα ως
αξιωματική αντιπολίτευση εναντιώνεται.


«Ξέρω καλά, όπως το ξέρουν και όλοι οι Ελληνες, ότι η κοινωνία
κουράστηκε από την ανικανότητα της κυβέρνησής σας» υπογράμμισε ο κ. Γ.
Παπανδρέου «Ποιος σας είπε ότι εμείς θέλουμε τη βία; Εμείς είμαστε
πολέμιοι της βίας»ήταν η απάντηση του κ. Παπανδρέου, ο οποίος τόνισε
ότι«το πρόβλημα δεν είναι η κουκούλα, αλλά να πιάσετε τους
κουκουλοφόρους» . Και πρόσθεσε:


«Αν δεν μπορείτε να τους πιάσετε,δεν έχει κανένα ενδιαφέρον αν φοράνε
ή δεν φοράνε κουκούλες. Επιτέλους! Ούτε αυτό μπορείτε να κάνετε» . Ο
πρόεδρος του ΠαΣοΚ κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι«ζητεί ασυλία για τις
ευθύνες της και την αδυναμία της να αντιμετωπίσει τις πραγματικές
αιτίες της ανασφάλειας και της εγκληματικότητας στη χώρα μας».


Αναφορικά με το θέμα του ασύλου ο αρχηγός της αξιωματικής
αντιπολίτευσης τόνισε:


«Μας είπατε ότι για όλα φταίει το πανεπιστημιακό άσυλο. Εσείς δεν
αλλάξατε τον νόμο; Τον εφαρμόζετε;» . Δεσμεύθηκε δε ότι ως ΠαΣοΚ,
εφόσον γίνει κυβέρνηση,«θα απαντήσουμε με αποτελεσματικότητα στο
φαινόμενο της εγκληματικότητας,με σύγχρονο τρόπο και μέσα, και όχι σαν
παλιοί ασφαλίτες του ΄50, όπως γίνεται σήμερα».


Η βία, η βιασύνη και ο Εθνικός Υμνος
Η ΓΓ του ΚΚΕ κυρίαΑλέκα Παπαρήγακατηγόρησε την κυβέρνηση ότι«όλα τα
μέτρα της οδηγούν στη στρατιωτικοποίηση της εσωτερικής ασφάλειας»,ενώ
εξαπολύοντας επίθεση κατά του ΠαΣοΚ για τις δηλώσεις στελεχών του κατά
του ΚΚΕ είπε ότι«ποινικοποιεί το Κομμουνιστικό Κόμμα».


«Σε λίγο θα μας στείλετε και στο Ειδικό Δικαστήριο»ανέφερε
χαρακτηριστικά.


Ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ κ.


Αλ. Αλαβάνοςχαρακτήρισε τον κ. Καραμανλή«άψογο εκφραστή της παράδοσης
της Δεξιάς για τον νόμο και την τάξη».


«Υποθέτω ότι ο κ. Πρωθυπουργός ξέρει τον Εθνικό Υμνο ή τουλάχιστον την
πρώτη στροφή, η οποία λέει σε γνωρίζω από την κόψη του σπαθιού την
τρομερή,σε γνωρίζω από την όψη που με βία μετράει τη γη”».


Στον κ. Αλαβάνο απάντησε ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ κ.


Γ. Καρατζαφέρηςεπισημαίνοντάς του ότι«δεν είναι ακραίος ο Σολωμός»και
ότι«δεν εννοεί τη βίααλλά τη βιά, δηλαδή τη βιασύνη». «Ισως του ξέφυγε
λόγω της άρσης των τόνων από τα γραπτά»είπε για τον κ. Αλαβάνο.


ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ
Επιχείρηση νόμος και τάξη
Αυστηρά μέτρα για την ασφάλεια εξήγγειλε ο Κ. Καραμανλής. Υψηλή τόνοι
και μετωπικές συγκρούσεις στη Βουλή
Πέμπτη, 09.04.09


Αυτή τη φορά οι αβροφροσύνες δεν περίσσεψαν, γιατί απλώς δεν υπήρχαν.
Και επικοινωνιακοί κανόνες που τηρούνταν απαρέγκλιτα το τελευταίο
χρονικό διάστημα πήγαν… περίπατο, δίνοντας τη θέση τους στην όξυνση.
Με απλά λόγια: κλίμα άκρως προεκλογικό, εξήντα μέρες προ των
ευρωεκλογών.


Η χθεσινή προ ημερησίας συζήτηση για την κυβερνητική επιχείρηση νόμος
και τάξη που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός είχε πολυθεματικό «μενού» και
διεξήχθη εν μέσω διασταυρούμενων πυρών: ο Κ. Καραμανλής έβαλε κατά
ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, ο Γ. Παπανδρέου σφυροκόπησε τον πρωθυπουργό και την
κυβέρνηση, ο Αλ. Αλαβάνος απάντησε στον κ. Καραμανλή και συντήρησε το
μέτωπο με τον Γ. Καρατζαφέρη και ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ επιτέθηκε πάλι
κατά ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ. Συνεπής και η Αλέκα Παπαρήγα στις κόντρες με
τον ΣΥΡΙΖΑ και στην κριτική κατά του δικομματισμού.


Ο κ. Καραμανλής έθεσε και πάλι το δίλημμα «ανευθυνότητα ή
υπευθυνότητα» και έκλεισε σε πρώτο πληθυντικό αντί ενικό
(«αγωνιζόμαστε»). Ηταν μία από τις ελάχιστες -ίσως η πρώτη- φορά που
σε ανάλογη κοινοβουλευτική διαδικασία δεν ξεκίνησε θεσμικά, αλλά με
«φουλ επίθεση». Με το «καλημέρα», καταλόγισε στην αντιπολίτευση
πρακτικές διαστρέβλωσης, πόλωσης, φανατισμού και προπαγάνδας και
συνέδεσε τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης με τις
«σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις».


Εξαπέλυσε διμέτωπο, «αξιοποιώντας» ακόμη και τη δήλωση του Μιχάλη
Χρυσοχοΐδη περί Καμπούλ για να κριτικάρει το ΠΑΣΟΚ, ενώ καταλόγισε
στον ΣΥΡΙΖΑ «ψευτοπροοδευτισμό», ταυτίζοντας στη δευτερολογία του τα
δύο κόμματα για τη μη καταδίκη της βίας. Μάλιστα, ο πρωθυπουργός και ο
πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ εγκατέλειψαν και τις επικοινωνιακές τους συνήθειες.
Ο κ. Καραμανλής αναφέρθηκε ονομαστικά στο ΠΑΣΟΚ και απευθύνθηκε στον
κ. Παπανδρέου πολλάκις με την προσφώνηση «κύριε πρόεδρε του ΠΑΣΟΚ»,
κάνοντας και ευθείες συγκρίσεις με τα πεπραγμένα των κυβερνήσεων
ΠΑΣΟΚ.


Πιο… τολμηρός ο κ. Παπανδρέου, εκστόμιζε συχνά το «κύριε Καραμανλή»,
κάτι που απέφευγε με ευλαβικό τρόπο μετά τη ΔΕΘ. Εκανε και λογοπαίγνια
με τα σενάρια περί κούρασης του πρωθυπουργού και δεν είπε τη λέξη
«εκλογές», αν και την εννόησε ξεκάθαρα. Κάλυψε απόλυτα τον κ.
Χρυσοχοΐδη, με αναφορά στη σύλληψη της 17Ν, και αναφέρθηκε εμμέσως
στην υπόθεση Παυλίδη, συνδέοντάς την με όλα τα καταγγελλόμενα από το
ΠΑΣΟΚ σκάνδαλα.
Φλερτ με ΣΥΝ
Εξάλλου, συνέχισε τα διακριτικά «ανοίγματα» προς τον ΣΥΡΙΖΑ,
στηρίζοντας την πρωτοβουλία του κ. Αλαβάνου για σύσταση διακομματικής
επιτροπής για την Αστυνομία -τυχαίο δεν ήταν πως και οι δύο άρθρωσαν
πολλές φορές τη λέξη «κράτος της Δεξιάς», αναφερόμενοι στην κυβέρνηση.
Ο πρωθυπουργός, από την άλλη, φωτογράφισε τον Αλέξη Τσίπρα με την
αναφορά του σε δηλώσεις πολιτικών για «τυφλή βία των τραπεζών»,
εισπράττοντας την απάντηση-επίθεση του κ. Αλαβάνου (τον χαρακτήρισε
δημαγωγό και λαϊκιστή). Λίγο αργότερα, αφού διαδέχθηκε τον κ. Αλαβάνο
στο βήμα, ο κ. Καρατζαφέρης, μίλησε για «γελοιότητες όσων
υπερασπίζονται τους κουκουλοφόρους». «Κερασάκι» ήταν ο νέος καβγάς
Αλαβάνου - Καρατζαφέρη για το αν ο τόνος στο στίχο του εθνικού ύμνου
είναι στο «βία» ή στο «βιά».


Αιμίλιος Περδικάρης


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ


Ηλεκτρονική Έκδοση
enet.gr, 08:08 Πέμπτη 9 Απριλίου 2009
Η ύφεση συμβάλλει στο κύμα δολοφονιών στις ΗΠΑ
Εγκληματολόγοι και κοινωνιολόγοι συμφωνούν ότι οι φρικτές δολοφονίες
που γεμίζουν συχνά το τελευταίο διάστημα τις σελίδες των εφημερίδων
και των ειδησεογραφικών sites στο Διαδίκτυο οφείλονται εν μέρει στην
επιδεινούμενη ύφεση που πλήττει τη χώρα. Θρυαλλίδα η έλλειψη
προοπτικής που βιώνουν εκατομμύρια άνθρωποι.


Αν και δεν συνδέονται όλοι οι φόνοι με τα οικονομικά προβλήματα στη
χώρα, οι ειδικοί λένε ότι εν μέρει τουλάχιστον το κύμα των πολλαπλών
ειδεχθών δολοφονιών οφείλεται κατά πάσα πιθανότητα στην "οργή που
προκαλεί η ύφεση". Εκατομμύρια άνθρωποι χάνουν τις δουλειές τους, τις
προοπτικές τους, τα σπίτια τους, τις επενδύσεις τους, ακόμη και τους
γάμους τους.
Η εφημερίδα Washington Post αναφέρει πως μόνο τον περασμένο μήνα
σημειώθηκαν οκτώ μαζικές δολοφονίες με συνολικό απολογισμό 57
νεκρούς.
Τα τελευταία εγκλήματα μοιάζουν βγαλμένα από ταινίες τρόμου. Στην
Αλαμπάμα, ένας άνδρας πυροβόλησε και σκότωσε την σύζυγό του, την
16χρονη κόρη τους, την αδελφή της και τον 11χρονο ανιψιό τους.
Κατόπιν, έβαλε φωτιά στο σπίτι. Ύστερα αυτοκτόνησε.
Στην Καλιφόρνια, ένας 69χρονος, που διέμενε σε καταφύγιο για άστεγους
που λειτουργεί μια κορεάτικη Χριστιανική οργάνωση αλληλεγγύης,
κατελήφθη από αμόκ, σκότωσε έναν άνθρωπο και τραυμάτισε τρεις πριν
περιοριστεί.
Το Σαββατοκύριακο, ένας άνδρας στο Πίτσμπεργκ της Πενσυλβάνιας σκότωσε
τρεις αστυνομικούς που πήγαν στο σπίτι του μετά από κλήση περίοικων
για διατάραξη κοινής ησυχίας. Σύμφωνα με τοπικά ΜΜΕ, ήταν έξαλλος
διότι έμεινε άνεργος.
Μια ημέρα νωρίτερα, στο Μπένχαμπτον της Νέας Υόρκης ένας άνεργος
μετανάστης από το Βιετνάμ έριξε κάπου 100 σφαίρες μέσα σε ένα κέντρο
βοήθειας προς μετανάστες, σκοτώνοντας 13 ανθρώπους. Το κίνητρο είναι
ασαφές, αλλά σύμφωνα με δημοσιεύματα είχε εξοργιστεί διότι έχασε τη
δουλειά του σε εταιρία καθαρισμού το 2008 και δεν μπορούσε να βρει
άλλη θέση εργασίας.
Την περασμένη εβδομάδα, ένας άνδρας πυροβόλησε και σκότωσε τα πέντε
παιδιά του πριν αυτοκτονήσει στην πολιτεία Ουάσινγκτον, ενώ στην
Καλιφόρνια ένας μετανάστης από την Ινδία σκότωσε τα δύο παιδιά του και
τρία μέλη της οικογένειας της συζύγου του.
Το χειρότερο μακελειό που σχετίζεται με την κρίση σημειώθηκε τα
Χριστούγεννα, όταν ένας άνδρας, έξαλλος για την πρόσφατη απόλυσή του,
ντυμένος Άι-Βασίλης, σκότωσε εννιά άτομα στο πάρτι της γυναίκας του.
Τον Ιανουάριο, ένα ζευγάρι στο Λος Άντζελες που απολύθηκε από θέσεις
τεχνικών ιατρικού εξοπλισμού αποφάσισε να αυτοκτονήσει και να σκοτώσει
και τα πέντε του παιδιά. Στην επιστολή που άφησε, το ζευγάρι έγραψε
"γιατί να αφήσουμε τα παιδιά μας στα χέρια κάποιων άλλων;"
Οι γραμμές υποστήριξης ψυχικής υγείας δέχονται δεκάδες χιλιάδες
κλήσεις. Στο Λος Άντζελες, αναφέρθηκε ότι οι κλήσεις διπλασιάστηκαν
τους τελευταίους έξι μήνες σε σύγκριση με το αντίστοιχο περυσινό
διάστημα.
Ειδικοί λένε ότι υπάρχει συσχέτιση των δολοφονιών και της οικονομίας--
δεν πρόκειται, επισημαίνουν, για σύμπτωση. "Δεν έχω δει ποτέ τόσο
μεγάλο αριθμό [φόνων] σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα με τόσα
θύματα", είπε ο εγκληματολόγος Τζακ Λέβιν στην Ουάσινγκτον Ποστ.
"Ο συνδυασμός της απόγνωσης, της απελπισίας, και ταυτόχρονα της οργής
και των επικρίσεων", συνέβαλε στην έξαρση των φόνων, σύμφωνα με τον
εγκληματολόγο Τζέημς Άλαν Φοξ.
Ο κοινωνιολόγος Σάμσον Μπλαίρ θεωρεί βέβαιο ότι θα υπάρξουν κι άλλες
μαζικές δολοφονίες όσο η ύφεση συνεχίζεται. "Από την οπτική γωνία ενός
ατόμου, η απώλειας της δουλειάς του είναι ασφαλώς κάτι πολύ άσχημο,
αλλά τα πράγματα μπορούν να γίνουν πολύ χειρότερα, ειδικά εάν η
απόλυσή του συμπέσει με την απώλεια των καταθέσεών του και των
επενδύσεών του, την απώλεια του οικογενειακού του σπιτιού (από
κατάσχεση, για παράδειγμα) και την έλλειψη προοπτικής όσον αφορά την
εξεύρεση νέας θέσης εργασίας σε εύλογο χρονικό διάστημα", ανέφερε.


Ηλεκτρονική Έκδοση
enet.gr, 07:58 Πέμπτη 9 Απριλίου 2009
Οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για το Περιβάλλον
Ο πρόεδρος του ΣΥΝ, Αλέξης Τσίπρας και εκπρόσωποι της Γραμματείας του
ΣΥΡΙΖΑ θα παρουσιάσουν σε συνέντευξη Τύπου τις θέσεις του κόμματος για
το περιβάλλον και την οικολογία.
Η συνέντευξη θα πραγματοποιηθεί στο ξενοδοχείο "Athens
Acropol" (Πειραιώς 1, Ομόνοια), στη 1. Κατά τη διάρκεια της
συνέντευξης, θα υπάρξει χρόνος για σύντομες τοποθετήσεις - παρεμβάσεις
προσκεκλημένων εκπροσώπων κοινωνικών και περιβαλλοντικών φορέων.


ΤΑ ΝΕΑ
Φταίει το άσυλο και το ΠΑΣΟΚ»
Ο Πρωθυπουργός καταλόγισε ευθύνες στην αντιπολίτευση για την άνοδο της
εγκληματικότητας
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Πέμπτη 9 Απριλίου 2009
Στροφή προς τα δεξιά έκανε χθες ο Κώστας Καραμανλής προαναγγέλλοντας
την ποινικοποίηση της κουκούλας, την κατάργηση ουσιαστικά του
πανεπιστημιακού ασύλου και την ενεργοποίηση των καμερών για την
παρακολούθηση δρόμων, διαδηλώσεων και πολιτών.


O Πρωθυπουργός, στη χθεσινή συζήτηση για την εγκληματικότητα στη Βουλή
σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών που έγινε έπειτα από αίτημα του αρχηγού
της αξιωματικής αντιπολίτευσης, επιτέθηκε δριμύτατα στο ΠΑΣΟΚ και τον
ΣΥΡΙΖΑ καθώς υποστήριξε ότι «κλείνουν το μάτι στους κουκουλοφόρους»! Ο
Κώστας Καραμανλής κατηγόρησε τα δύο κόμματα για «πολιτική υποκρισία»,
ενώ χαρακτήρισε την κουκούλα «μέσο προστασίας εκείνων που
καταστρέφουν, που λεηλατούν, που βάζουν φωτιά σε δημόσια περιουσία και
συμπολιτών μας, μέσο που τους επιτρέπει να διαφεύγουν»! Επιπλέον
επιχείρησε να συνδέσει τους κουκουλοφόρους με το κοινό ποινικό
έγκλημα- «αποτελούν συγκοινωνούντα δοχεία»- και είπε ότι
«χρησιμοποιούν για την επικοινωνία τους SΜS και το Διαδίκτυο»!


«Αντί να δείτε κατάματα τις πραγματικές αιτίες και ευθύνες σας,
ψάχνετε όπως πάντα για άλλοθι» αντέδρασε έντονα ο Γιώργος Παπανδρέου,
ενώ συμπλήρωσε δηκτικά: «Το πρόβλημα για σας είναι η κουκούλα και όχι
οι πράξεις των κουκουλοφόρων! Αντί να πιάνετε αυτούς που σπάνε
μαγαζιά, νομοθετείτε για την ενδυμασία τους!.. Αν δεν μπορείτε να τους
πιάσετε, δεν έχει κανένα ενδιαφέρον αν φοράνε ή όχι κουκούλες.
Επιτέλους! Κι αυτό δεν το μπορείτε...».


«Στη φυλακή 15χρονοι»
Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ξεκαθάρισε ότι «το ΠΑΣΟΚ
καταδικάζει τη βία», πως «θέλει την εφαρμογή των νόμων» και επέκρινε
την κυβέρνηση λέγοντας πως «για όλα της φταίνε η διεθνής κρίση, μια
σκοτεινή συνωμοσία και οι ασύμμετρες απειλές». Χαρακτήρισε δε «μέτρο
παρωδία» την αυτεπάγγελτη δίωξη για εξύβριση δημόσιου λειτουργού:
«Μέτρο που σημαίνει ότι οι διαδηλωτές- μαθητές του περασμένου
Δεκεμβρίου, για παράδειγμα, που φώναζαν συνθήματα κατά των αστυνομικών
θα είχαν όλοι συλληφθεί και καταδικαστεί. Και έτσι θα είχατε λύσει το
πρόβλημα της ασφάλειας και της εγκληματικότητας βάζοντας 15χρονα στη
φυλακή!..». Στο στόχαστρο όμως του Πρωθυπουργού βρέθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ καθώς
είπε ότι «κάποιοι στο όνομα ενός ψευτοπροοδευτισμού καταφεύγουν σε
μισόλογα και ενθαρρύνουν την αντίθεση στους νόμους, υποκινούν
καταλήψεις και σιωπούν σε βιαιότητες και βανδαλισμούς».


«Άλλο πράγμα η κοινωνική και πολιτική κριτική και άλλο πράγμα η
ποινικοποίηση της κουκούλας με την οποία διαφωνούμε, κύριε
Πρωθυπουργέ» δήλωσε η γραμματέας της Κ.Ε. του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα, η
οποία ωστόσο επέκρινε τους κουκουλοφόρους με το επιχείρημα ότι
«βοήθησαν αντικειμενικά στον εκχυδαϊσμό του κινήματος και στο να
δικαιολογηθεί σειρά μέτρων καταστολής».


Ανάλογη ήταν και η αντίδραση του επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ Αλέκου Αλαβάνου
που τόνισε ότι «η κουκούλα δεν είναι στην ιστορία της Αριστεράς», πως
«κουκουλοφόροι ήταν οι δωσίλογοι και οι ταγματασφαλίτες», εξέφρασε την
αντίθεσή του «σε κάθε μορφή τέτοιας ακραίας δράσης με όποιον τρόπο και
να γίνεται».


Ο Πρωθυπουργός βρήκε συμπαραστάτη μόνο στο πρόσωπο του προέδρου του
ΛΑΟΣ Γιώργου Καρατζαφέρη, ο οποίος πριν από λίγους μήνες είχε ζητήσει
την ποινικοποίηση της κουκούλας και παρατήρησε ότι «η ομιλία του κ.
Καραμανλή αποτελεί συρραφή των δελτίων Τύπου που έχει βγάλει κατά
καιρούς ο ΛΑΟΣ»!


Η ένταση, πάντως, συνεχίστηκε όταν ο Πρωθυπουργός χαρακτήρισε τα
πανεπιστήμια «εστίες επιδρομών», «χώρους κατασκευής μολότοφ» και
«άντρα προστασίας εγκληματιών».


«Αυτό δεν είναι άσυλο αλλά ασυλία στην εγκληματικότητα που δεν μπορεί
να συνεχίζεται. Άλλη ανοχή δεν μπορεί να υπάρξει» είπε ο Κώστας
Καραμανλής. Η κόντρα για το πανεπιστημιακό άσυλο έδωσε την ευκαιρία
στον Γιώργο Παπανδρέου να επιρρίψει τις ευθύνες για τη σημερινή
κατάσταση στην κυβέρνηση τονίζοντας ότι «είναι αυτή που ζητά ασυλία
για τις ευθύνες της, που ψάχνει άσυλο για να αποδράσει από την
αδυναμία της να αντιμετωπίσει τις πραγματικές αιτίες ανασφάλειας και
εγκληματικότητας».


«Πυρά» εξ αριστερών
Σφοδρά ήταν και τα πυρά των πολιτικών αρχηγών των κομμάτων της
Αριστεράς ενώ ο Πρωθυπουργός για ακόμη μία φορά βρήκε θετική
ανταπόκριση από τον πρόεδρο του ΛΑΟΣ, ο οποίος μάλιστα τον προέτρεψε
να καταργήσει «εδώ και τώρα» το πανεπιστημιακό άσυλο.


Η Αλέκα Παπαρήγα επισήμανε ότι μολονότι το κόμμα της έχει «καταγγείλει
όλους αυτούς τους προβοκάτορες ή τους δήθεν επαναστάτες που προσφέρουν
όπλα στην κατάργηση του ασύλου δεν θα το επιτρέψει στο όνομα της
καταγγελίας αυτών».


Ο Αλέκος Αλαβάνος κατηγόρησε την κυβέρνηση λέγοντας πως χρησιμοποιεί
προσχήματα για να σπάσει το πανεπιστημιακό άσυλο και πρότεινε την
επανασύσταση της ΕΦΕΕ μέσα από πανσπουδαστικό συνέδριο - πρόταση με
την οποία συμφώνησε και ο Κώστας Καραμανλής.


Ο ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ
ανακοίνωσε την ενεργοποίηση των καμερών του ηλεκτρονικού συστήματος
ασφαλείας C4Ι με άλλο θεσμικό πλαίσιο


«Η κοινωνία κουράστηκε από την ανικανότητα της κυβέρνησής σας»


Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣέκανε επίσης γνωστό την ενεργοποίηση του ηλεκτρονικού
συστήματος ασφαλείας C4Ι (κάμερες), που αγοράστηκε για την ανάγκη
περιφρούρησης των Ολυμπιακών Αγώνων τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο
του 2004. Ο κ. Καραμανλής ανέφερε ότι τροποποιήθηκε η σύμβαση τον
Μάρτιο του 2007, πως εκπαιδεύεται ήδη το προσωπικό και ότι
«αποφασίσαμε να το ενεργοποιήσουμε με άλλο θεσμικό πλαίσιο». Επιπλέον
ανήγγειλε τη σύσταση διακομματικής επιτροπής «για την αντιμετώπιση
υπαρκτών προβλημάτων μείζονος σημασίας» και τη δημιουργία Εθνικού
Συμβουλίου με τη συμμετοχή κοινοβουλευτικών κομμάτων, πρώην υπουργών
Δημόσιας Τάξης και αρχηγών της ΕΛ.ΑΣ., καθώς και εκπροσώπων του
ακαδημαϊκού χώρου για τη χάραξη πολιτικής στην εσωτερική ασφάλεια.


Πάντως η προσπάθεια του Πρωθυπουργού να επιρρίψει τις ευθύνες στην
αντιπολίτευση για την άνοδο της εγκληματικότητας και στην αύξηση των
μεταναστών προκάλεσε την άμεση αντίδραση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ.


Ο Γιώργος Παπανδρέου τον κατηγόρησε ότι έχει «κομματικοποιήσει την
ΕΛ.ΑΣ.», πως «φέρει βαρύτατες ευθύνες» και ότι «καταρράκωσε κάθε θεσμό
αξιοκρατίας και διαφάνειας». «Έχετε τεράστια ευθύνη. Δεν ξέρω αν είστε
πραγματικά κουρασμένος. Σήμερα φαίνεστε μια χαρά. Αλλά ξέρω πως η
κοινωνία κουράστηκε από την ανικανότητα της κυβέρνησής σας. Από τις
διαλυτικές και κοινωνικά άδικες πολιτικές σας, από τα εφιαλτικά
αποτελέσματά τους στην καθημερινή ζωή και την ασφάλεια του πολίτη»
είπε χαρακτηριστικά ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.


http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=4511222 www.tanea.gr/default.asp?pid=96&ct=1&artid=4511222&nid=0>


ΤέλοςφόρμαςΑρχήφόρμας«Θέλουμε να φύγουμε από το γκέτο»
Σε απόγνωση οι καταστηματάρχες του εμπορικού κέντρου της Αθήνας, όπου
ανθούν ναρκωτικά, πορνεία και κλοπές
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Πέμπτη 9 Απριλίου 2009
«Η κατάσταση είναι δραματική. Κινδυνεύουμε. Σκέφτομαι να το κλείσω το
μαγαζί και να φύγω».


O κ. Βαγγέλης Φανουργάκης διατηρεί κατάστημα με είδη χαρτικών στην
αρχή της Πλατείας Θεάτρου και είναι ένας από τους τελευταίους Έλληνες
καταστηματάρχες που έχουν απομείνει στο παλιό εμπορικό κέντρο πίσω από
την Αγορά και το Δημαρχείο της Αθήνας. Σήμερα είναι γνωστό ως το γκέτο
της Ομόνοιας. Τα περισσότερα καταστήματα είναι αμπαρωμένα. Παντού
υπάρχουν ενοικιαστήρια, αφού κάτοικοι και καταστηματάρχες
εγκαταλείπουν την περιοχή όπου πλέον ανθεί ένα άλλο εμπόριο: των
ναρκωτικών και της λευκής σαρκός το βράδυ. Και βέβαια η
εγκληματικότητα. Οι κλοπές τσαντών, πορτοφολιών και κινητών, το
σπάσιμο αυτοκινήτων, οι αγοραπωλησίες κλεμμένων είναι πλέον ρουτίνα.
Κάθε καταστηματάρχης έχει να περιγράψει όχι ένα, αλλά δύο και τρία
περιστατικά κλοπών στα οποία ήταν ο ίδιος μάρτυρας ή θύμα.


Σε μια ολόκληρη περιοχή που εκτείνεται κάτω από την Ομόνοια έως την
Κουμουνδούρου και από την Πλατεία Βάθη, τον Άγιο Παντελεήμονα Αχαρνών
έως τον Άγιο Ελευθέριο έχουν υψωθεί τα «τείχη του γκέτο». Η παρέμβαση
της Αστυνομίας και των Αρχών, όπως καταγγέλλουν οι τελευταίοι
εναπομείναντες κάτοικοι και καταστηματάρχες, είναι ανύπαρκτη ή
περιστασιακή στην καλύτερη περίπτωση, όπως συμβαίνει τις τελευταίες
ημέρες με τις επιχειρήσεις- σκούπα. Η περιοχή, σύμφωνα με τους
καταστηματάρχες, εγκαταλείφθηκε από την Πολιτεία «μετά τη βιτρίνα των
Ολυμπιακών Αγώνων». Κλείνουν καταστήματα
Με απόγνωση περιγράφει την κατάσταση ο κ. Ανδρέας Καραθανάσης που έχει
μαγαζί με ελιές και λάδι επί της οδού Θεάτρου. «Όλα έγιναν ένα κουβάρι
τα τελευταία χρόνια. Από την Πλατεία Θεάτρου και κάτω όλα τα
καταστήματα έχουν κλείσει. Η κατάσταση έχει εκτραχυνθεί, ειδικά το
τελευταίο διάστημα. Και μπορεί να έχει υπάρξει κάποια αστυνόμευση μετά
τη δημοσιότητα που έχει πάρει το θέμα της εγκληματικότητας, αλλά δεν
είναι αρκετή», λέει.


Όπως προσθέτει, πριν από έναν χρόνο είχε σκεφτεί να κλείσει το μαγαζί
και να πάει αλλού. «Όλα πλέον κρέμονται από μία κλωστή. Όλα θα
εξαρτηθούν από τη στάση της Αστυνομίας και των αρμοδίων. Είναι θέμα
πολιτικής βούλησης. Κατ΄ επανάληψη έχουμε μιλήσει με τον Δήμο και την
Αστυνομία, αλλά παίρνουμε μόνο υποσχέσεις». Την έξοδο από το «γκέτο»
σκέφτεται και ο έμπορος τυροκομικών κ. Νίκος Κωστόπουλος, που διατηρεί
το κατάστημά του στη συμβολή των οδών Θεάτρου και Διπλάρη. «Σκέφτομαι
να φύγω.


Είμαι από το 1968 εδώ. Η κατάσταση όμως είναι πλέον ανυπόφορη. Κάποτε
εδώ ήταν το πραγματικό εμπορικό κέντρο της Αθήνας. Τώρα είναι γκέτο».
Χρήση στη μέση του δρόμου
Λίγα μέτρα παρακάτω, στην Πλατεία Θεάτρου, γίνεται κοσμοσυρροή.
Μετανάστες ανακατεμένοι με χρήστες ουσιών. Οι ποσότητες ναρκωτικών
αλλάζουν χέρια σε δευτερόλεπτα. Το ίδιο γίνεται και με τις σύριγγες.
Γίνεται χρήση παντού. Πάνω σε πεζοδρόμια. Στις εισόδους κτιρίων. Στη
μέση του δρόμου.


Τέσσερις χρήστες παίρνουν τη δόση τους ακριβώς απέναντι από την
ταβέρνα «Κληματαριά», σημείο αναφοράς για την Πλατεία, αφού βρίσκεται
εκεί από το 1927. «Έχουμε αρρωστήσει οικονομικά, ψυχολογικά», λέει στα
«ΝΕΑ» ο ιδιοκτήτης της ταβέρνας ο κ. Περικλής Σπυρίδου. «Η πελατεία
αφενός φοβάται και αφετέρου σιχαίνεται όταν βλέπει όλες αυτές τις
εικόνες. Έχουμε καταστραφεί οικονομικά. Αν συνεχιστεί η ίδια
κατάσταση, θα το κλείσουμε το μαγαζί. Σε λίγες ημέρες θα έρθει εδώ ένα
γκρουπ τουριστών από το Βέλγιο. Σκέφτομαι από ποιον δρόμο να τους
περάσω για να μη δουν αυτό το χάλι». Ανεπαρκείς χειρισμοί
Ο κ. Σπυρίδου επιρρίπτει ευθύνες στην Αστυνομία και τον Δήμο Αθηναίων
για τους ανεπαρκείς χειρισμούς τους προκειμένου να επιλυθεί το
πρόβλημα.


Από το 1948 έχει κατάστημα με είδη τροφίμων στην οδό Θεάτρου και ο κ.
Κώστας Κωτσαδάμ. «Τέτοια κατάσταση δεν θυμάμαι να έχω ζήσει. Τα
τελευταία χρόνια πελάτες δύσκολα πατάνε στο μαγαζί. Ο γιος μου που
έχει ανοίξει μαγαζί ακριβώς δίπλα έχει απελπιστεί», λέει.


Πριν από λίγα χρόνια η Ευριπίδου ήταν «καθαρή» από εγκληματικότητα,
όπως λένε επαγγελματίες. Μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες, σταδιακά η
εγκληματικότητα χτύπησε και την αγορά της Ευριπίδου.


«Είμαστε πια σε οριακό σημείο», επισημαίνει ο έμπορος τροφίμων κ.
Λάμπρος Γουλιαδίτης. «Πόσο ακόμα θα μπορέσουμε να κρατήσουμε τα
μαγαζιά μας; Στους Ολυμπιακούς υπήρχε αστυνόμευση. Αυτό αποδεικνύει
ότι η Πολιτεία μπορεί να κάνει παρεμβάσεις».


ΜΕΤΑ ΤΗ ΒΙΤΡΙΝΑ...
Η περιοχή εγκαταλείφθηκε από την Πολιτεία «μετά τη βιτρίνα των
Ολυμπιακών Αγώνων», λένε και ρίχνουν ευθύνες στην ΕΛ.ΑΣ


«Ζητάμε πίσω τη γειτονιά μας αλλά η Πολιτεία αδιαφορεί»
ΡΕΠΟΡΤΑΖ:
Λία Νεσφυγέ


O κάτοικος, ο πολίτης στον Άγιο Παντελεήμονα και την ευρύτερη περιοχή
βρίσκεται σε συνεχή άμυνα. Όχι μόνο απέναντι στους ξένους. Βρισκόμαστε
σε συνεχή άμυνα απέναντι στην κρατική αδιαφορία. Δεν μας σέβεται το
κράτος, δεν μας υποστηρίζει, δεν μας προστατεύει. Πράγματι είμαστε
οργισμένοι. Με την αδιαφορία της Πολιτείας που δεν δίνει κατεύθυνση,
λύση, αλλά αφήνει τα πράγματα στην τύχη τους».


Ο κ. Αντώνης Κουγιαγκάς και η κ. Ελένη Ακριβάκη που κατοικούν στον
Άγιο Παντελεήμονα Αχαρνών και ο κ. Σπύρος Φράγκος, δημοτικός σύμβουλος
του 6ου Δημοτικού Διαμερίσματος, μιλούν για την κατάσταση στην περιοχή
τους. Όπως επισημαίνουν, δεν θέλουν να εγκαταλείψουν τα σπίτια και τη
γειτονιά τους, αλλά ζητούν μέτρα- για την «υποδοχή» των μεταναστών που
βρίσκουν καταφύγιο εκεί και προκαλούνται ασφυκτικές συνθήκες υγιεινής
και ασφάλειας- τα οποία θα λειτουργήσουν και για τους κατοίκους.


«Η κατάσταση βράζει»
«Είναι θέμα χρόνου να εμφανιστεί πάλι νέο κύμα προσφύγων που θα
αναγκαστεί να διανυκτερεύσει στην πλατεία υπό άθλιες συνθήκες. Να
κάνει τις σωματικές του ανάγκες στον δρόμο αφού δεν υπάρχουν
τουαλέτες. Η κατάσταση βράζει», λέει η κ. Ακριβάκη. «Εμείς οι
κάτοικοι, οι απλοί πολίτες είμαστε αφημένοι. Δεν ξέρουμε πού να
απευθυνθούμε».


«Η συνοικία έχει υπερφορτωθεί. Ο αριθμός των ανθρώπων που διαβιούν εδώ
είναι πολύ μεγαλύτερος από ό,τι μπορεί να αντέξει η περιοχή, η οποία
εδώ και χρόνια υφίσταται συνεχή υποβάθμιση. Περιοχές γκετοποιούνται
και η ποιότητα ζωής υποβαθμίζεται. Στο Διαμέρισμα έχουν συγκεντρωθεί
τουλάχιστον 130 εθνότητες», επισημαίνει ο κ. Φράγκος.


Η έκρηξη της εγκληματικότητας στην Αττική που κορυφώθηκε τα δύο
τελευταία χρόνια, σε μεγάλο ποσοστό εστιάζεται στην πλέον κατοικημένη
περιοχή της Αθήνας, στο 6ο Δημοτικό Διαμέρισμα.


Πρώτη σε εγκληματικότητα
«Η συνοικία δυστυχώς, σύμφωνα με τα στοιχεία του 2006 και του 2007,
χαρακτηρίζεται “πρωτοπόρος” σε εγκληματικότητα, κυρίως κλοπές και
διαρρήξεις, όχι μόνο στην Αττική αλλά σε όλη τη χώρα. Το 2007 η
εγκληματικότητα- ληστείες και κλοπές- εδώ παρουσίασε αύξηση κατά 73%.
Έχουν διαρρήξει πολυκατοικίες τρεις και τέσσερις φορές», τονίζει ο κ.
Φράγκος.


«Οι μετανάστες ήρθαν σε γειτονιές όπου είχε αρχίσει η υποβάθμισή
τους», λέει η κ. Ακριβάκη.


«Στην περιοχή, λόγω της υποβάθμισης, τα ενοίκια ήταν πιο χαμηλά. Το
έδαφος είναι πρόσφορο. Τα τελευταία χρόνια έχει παρατηρηθεί να
νοικιάζουν τρεις- τέσσερις άνθρωποι ένα τριάρι, να το υπενοικιάζουν
και στο τέλος να μένουν πολλά άτομα», συμπληρώνει ο κ. Φράγκος.


Οι κάτοικοι δεν είναι ρατσιστές διευκρινίζει ο κ. Κουγιαγκάς:
«Απόδειξη ότι ο κόσμος τούς νοίκιασε τα σπίτια του για να μείνουν. Το
πρόβλημα είναι η Πολιτεία. Πάντως, θα μπορούσε μια Υπηρεσία να παρέχει
τα στοιχειώδη στους μετανάστες, που κοιμούνται στον δρόμο και στα
παγκάκια».


Ενοικιαστές χωρίς όνομα, αλλά μόνο με αριθμό
ΡΕΠΟΡΤΑΖ:
Μαρία Λίλα


"ΗΡΘΑ ΣΤΗΝΠλατεία Κουμουνδούρου πριν από 13 χρόνια και για δύο με τρία
χρόνια είχα γύρω μου και άλλους πολλούς Έλληνες καταστηματάρχες, που
έφυγαν πουλώντας τον αέρα σε καλή τιμή σε Κινέζους», λέει στα «ΝΕΑ» ο
επιχειρηματίας κ. Νίκος Μορφονίδης. «Εμένα μέχρι και πριν από λίγα
χρόνια μού πρόσφεραν αέρα 200.000 ευρώ για να φύγω και προχθές η
προσφορά ήταν 20.000, λόγω κρίσης και εγκληματικότητας».


Η κ. Ευγενία Βουργίδου, της οποίας ο πατέρας έχει κατάστημα ποτών και
ξηρών καρπών εδώ και 49 χρόνια στο ίδιο μέρος απέναντι από την πλατεία
στην Πειραιώς, λέει: «Με τη δύση του ήλιου παύεις να ακούς τα ελάχιστα
ελληνικά που ακούς την ημέρα. Οι περισσότεροι, όμως, πέραν των
αλλοδαπών καταστηματαρχών, κλείνουν τα εμπορικά τους 3 με 5 κάθε
απόγευμα. Η περιοχή μας έχει υποβαθμιστεί και οι λόγοι είναι
προφανείς: θέλουν κάποιοι να αγοράσουν φθηνά. Αλλιώς δεν εξηγείται πως
δεν δίνουν σημασία οι αστυνομικοί όταν γίνεται χρήση ή διακίνηση
ναρκωτικών και κλοπές».


Ενοικιαστήρια επαγγελματικής στέγης βρίσκονται πάνω σε νεόδμητα και
ανακαινισμένα διαμερίσματα επί της πλατείας Κουμουνδούρου, ενώ οι
περισσότερες παλιές πολυκατοικίες γύρω από αυτήν έχουν ως ενοίκους
οικονομικούς μετανάστες. Τα παλιά αστικά διαμερίσματα της δεκαετίας
του ΄50, του ΄60 και του ΄70 έχουν «κοπεί» σε γκαρσονιέρες και
ενοικιάζονται προς 150 με 200 ευρώ η καθεμία. Στα θυροτηλέφωνα δεν
υπάρχουν ονόματα, μόνο γράμματα και αριθμοί. Μέσα στους κοινόχρηστους
χώρους και τα ασανσέρ, σκουπίδια και ακαθαρσίες. Στους ακάλυπτους, η
κατάσταση είναι χειρότερη.


«Ο Δήμος Αθηναίων δείχνει να μην ενδιαφέρεται για τίποτε άλλο από το
Σύνταγμα και κάτω παρά μόνο για τις γλάστρες!», λέει η κ. Στέλλα
Αβραμίδου, ιδιοκτήτρια καφετέριας στην πλατεία. «Σηκώσανε τη νύχτα
τρεις μεγάλες γλάστρες επειδή εμπόδιζαν, όπως είπαν, τη στάθμευση των
μονίμων κατοίκων της περιοχής. Τις είχα τοποθετήσει για να μην πέφτουν
τα αυτοκίνητα πάνω στις καρέκλες και τα τραπέζια».


http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4511224&ct=1 www.tanea.gr/default.asp?pid=96&ct=1&artid=4511224&nid=0>


ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ "ΕΞΥΜΝΩΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΒΑΡΒΑΡΟΥΣ" ΤΟΥ MIKE DAVIS
(Εκδόσεις "Ελευθεριακή Κουλτούρα) που δημοσιευθηκε στο http://athens.indymedia.gr


"Πολύ πιο γρήγορα απ' ότι είχε προβλέψει το περίφημο κλαμπ της Ρώμης
στις αρχές της δεκαετίας του 70, η ανθρωπότητα διάβηκε ένα εποχικό
κατώφλι. Τώρα πιά οι κάτοικοι περίπου πενήντα χιλιάδων πόλεων
ξεπερνούν σε αριθμό αυτούς δυο εκατομμυρίων και βάλε χωριών. Πράγματι,
σύμφωνα με τους δημογράφους του ΟΗΕ, ο αγροτικός πληθυσμος έχει φθάσει
τώρα στο μάξιμουμ των τριών δισεκκατομυρίων ανθρώπων και δεν πρόκειται
στο μέλλον να αυξηθεί σημαντικά. Οι πόλεις από την άλλη πλευρά
μεγαλώνουν κατα εξήντα εκατομμύρια τον χρόνο, με το 90% της αύξησης
του παγκόσμιου πληθυσμού της επόμενης γενιάς να συμβαίνει σε αστικές
περιοχές λιγότερο ανεπτυγμένων περιφερειών. Το 2030, δύο
δισεκατομμύρια άνθρωποι επιπλέον θα αγωνίζονται για την επιβίωση τους
στις πόλεις και μάλιστα στα πολυάριθμα μητροπολιτικά συγκροτήματα της
Αφρικής και της Ασίας.
Το πιό σημαντικό δεδομένο είναι ότι εκαντοτάδες εκατομμύρια νέων
κατοίκων των πόλεων πρέπει να μοιραστούν έτι παιρετέρω τις
περειφεριακές θέσεις απασχόλησης που έχουν να κάνουν με την παροχή
προσωπικών υπηρεσιών, την ευκαιριακή εργασία, το μικρεμπόριο στον
δρόμο, την επαιτεία και το έγκλημα. Αυτό το απόκληρο προλεταριάτο,
ίσως σήμερα 1,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι, και το 2030 , 2,5
δισεκατομμύρια άνθρωποι είναι η ταχύτερα αναπτυσσόμενη .και πλέον
κοινωνική τάξη στον πλανήτη.
Οντολογικά μοιάζει και δεν μοιάζει με τον ιστορικό συντελεστή που
περιγράφεται στο Κομμουνιστικό Μανιφέστο. Οπως η παραδοσιακή
βιομηχανική εργατική τάξη, διαθέτει τις ριζικές αλυσίδες της, με την
έννοια πώς έχει ελάχιστα κεκτημένα συμφέροντα στην αναπαράγωγή της
ατόμικής ιδιοκτησίας. Αλλά δεν πρόκειται για μια κοινωνικοποιημένη
εργατική συλλογικότητα και δεν διαθέτει σημαντική δύναμη για να
διαρρήξει ή να αποκτήσει τον έλεγχο των μέσων παραγωγής πολύ δε
λιγότερο για να αναδιοργανώσει την σύγχρονη βιομηχανική ζωή στη βάση
της δικής της ταξικής κουλτούρας. Κατέχει όμως μη μετρημένες ακόμη
δυνάμεις ανατροπής της αστικής τάξης και διάρρηξης των ζωτικών
παγκόσμιων ροών ανθρώπων και πληροφορίας.
Οι γραμμές του ανεπίσημου προλεταριάτου διευρύνονται αδιάκοπα και η
αστική κρίση βαθαίνει, τονίζουν οι συγγραφείς της Πρόκληση των
φτωχογείτονιών, από την διεθνή οικονομική ρύθμιση. Το καθεστώς του
χρεόυς απομυζά τις δημόσιες δαπάνες των αναπτυσσόμενων χωρών και
στραγγαλίζει τις νέες επενδύσεις στην στεγαστική υποδομή. Εκτοπίζονται
δεκάδες εκατομμύρια γεωργών, που είναι ανίκανοι να ανταγωνιστούν τον
άκρως επιδοτούμενο αγροκαπιταλισμό των πλούσιων χωρών.
Η αναφορά του ΟΗΕ δίνει μελαγχολικά αλλά ειλικρινή μαθήματα : « H
κατάρρευση της επίσημης αστικής απασχόλησης στον αναπτυσσόμενο κόσμο
και η εμφάνιση ενός ανεπίσημου τομέα, θεωρούνται ως άμεσο αποτέλεσμα
της φιλελευθεροποίησης.»
Το 2030 ο κόσμος θα είναι περίπου ως εξής :
Από τα οκτώ δισεκατομμύρια ανθρώπους τα πέντε θα ζούν σε πόλεις.
Ενα δισεκατομμύριο κάτοικοι πόλεων - ιδιοκτήτες, μάνατζερ, τεχνικοί
και εξεδικευμένοι στον τομέα της πληροφορικής θα συνιστούν κυρίως την
ζήτηση για την παγκόσμια εταιρική παραγωγή.
Δύο με τρία δισεκατομμύρια ανεπίσημοι εργαζόμενοι - εκ των οποίων τα
δύο θα ζούν φτωχογειτονιές ή παραγκουπόλεις- θα υπάρχουν με κάποιο
τρόπο έξω από τις επίσημες μορφές παραγωγής, σε μια αθλιότητα α λα
Ντίκενς ή και χειρότερα, ρημαγμένοι από τις αρρώστιες και υποκείμενοι
στις διάφορες μεγακαταστροφές που ακολουθούν την αύξηση της
θερμοκρασίας του πλανήτη και την εξάντληση των υδάτινων αποθεμάτων. Η
κοινωνκή περιθωριοποίηση θα αντιστοιχεί σε αυξανόμενο βαθμό στην
ηλικία όπως και στην φυλή, και αυτοί οι νέοι "της γης οι κολασμένοι"
θα είναι το πιο νεανικό στρώμα της ανθρωπότητας.
Οι νέοι φτωχοί των πόλεων, δεν θα πέσουν ήσυχα σε αυτή τη σκοτεινή
νύχτα. Η αντίσταση τους πράγματι, συνιστά την βασική συνθήκη για την
επιβίωση της ενότητας της ανθρώπινης φυλής έναντι του εκφυλισμού της
νέας παγκόσμιας τάξης. Πρόκειται για μια αντίσταση, της οποίας οι
ιδεολογικές και πολιτικές εκφράσεις δεν έχουν μέχρι τώρα βρεί μια
παγκόσμια ενότητα ή ένα πολικό αστέρι. Τίποτα έστω και μακρινό, που να
μοιάζει με την Κομμουνιστική Διεθνή ή το κίνημα της Τρικοντινεντάλ. Οι
ανεπισήμως εργαζόμενες τάξεις των πόλεων, αν και υφίστανται το ίδιο
σιδηρούν ποσοστό παραμέλησης και περιθωριοποίησης, συνιστούν ένα
εντυπωσιακό φάσμα διαφοροποιοημένων ταυτοτήτων, πεποιθήσεων και
δραστηριοποιήσεων. Οι φτωχότεροι των φτωχών τείνουν να είναι
γλωσσικές, εθνοτικές, ή θρησκευτικές μεινότητες.
Αυτή η ανεπίσημη εργατική τάξη, που δεν συμμετέχει στις μεγάλες
εργατικές συλλογικότητες, στερείται μια κεντρομόλου οργανωτικής αρχής,
όπως επίσης και μιας στρατηγικής κοινωνικής δύναμης. Ο βασικός μου
ισχυρισμός είναι ότι δεν πρόκειται για έναν πόλεμο των πολιτισμών αλλά
για μια οξεία σύγκρουση μεταξύ του Αμερικάνικου ιμπέριουμ και της
εργατικής δύναμης που εκδιώκεται από τον επίσημο κόσμο της οικονομίας.
Το μελλοντικό περίγραμμα του νέου "αγώνα του λυκόφωτος" είναι δύσκολο
να προβλεφθεί. Μπορεί να διατηρηθουν οι υπάρχουσες τάσεις ή να
υπάρξουν εντελώς νέες εξελίξεις, συμπεριλαμβανομένων απροσδόκητων
ιδεολογικών υβριδίων.
Αυτό που γίνεται ξεκάθαρο είναι ότι αν και οι σημερινές μεγα-
φτωχογειτονιές συνιστούν ιδιαίτερο πρόβλημα για την αυτοκρατορική τάξη
και τον κοινωνικό έλεγχο, ελάχιστα έχει ασχοληθεί μαζί του η συμβατική
γεωπολιτική. Αν ο στόχος του πολέμου στην τρομοκρατία είναι να
καταδιώξει τον εχθρό στον κοινωνιολογικό και πολιτιστικό του
λαβύρινθο, τότε οι φτωχές περιφέρειες των αναπτυσσόμενων πόλεων θα
είναι το διαρκές πεδίο μάχης του 21ου αιώνα."
Mike Davis, Social Text 81, Χειμώνας 2004